داستان هولناک داروی رادیومی قرن بیستم: جوانی بخشی که جان می‌گرفت

داروی رادیومی قرن بیستم: معجزه یا مرگ

در دهه‌های ۱۹۲۰ تا ۱۹۳۰ میلادی، محصولات رادیواکتیو مانند رادیتور به عنوان معجون جوانی و درمان‌کننده بیش از ۱۵۰ بیماری از جمله سرطان معرفی می‌شدند. ویلیام بیلی، فردی که خود را دکتر می‌نامید، این محصول حاوی ایزوتوپ‌های رادیوم را به عنوان "آفتاب درونی" به بازار عرضه کرد. او ادعا می‌کرد که رادیتور می‌تواند بیماری‌هایی مانند آکنه، رماتیسم، ناتوانی جنسی و حتی سرطان را درمان کند.

• رادیتور در واقع سمی قوی بود که بطری‌های خالی آن تا دهه‌ها بعد همچنان رادیواکتیو باقی ماندند
• مشهورترین قربانی این دارو، ابن بایرز تاجر ثروتمند بود که پس از مصرف ۸۰ لیتر رادیتور بر اثر مسمومیت رادیواکتیو درگذشت
• استخوان‌های بایرز در اثر تشعشعات رادیوم تخریب شده بود
• بیلی خود نیز بر اثر سرطان مثانه ناشی از تماس با رادیوم درگذشت
• "دختران رادیوم" در نیوجرسی از دیگر قربانیان این ماده خطرناک بودند

ماریا رنتتزی، تاریخ‌نگار علم: "رادیوم جریان اصلی بود و صنعت رادیوم می‌خواست آن را جریان اصلی کند"

روی بطری رادیتور نوشته شده بود: "آب رادیواکتیو تأییدشده"

این داستان نشان‌دهنده تلاقی علم ابتدایی و بازار تجاری بی‌ضابطه بود که تبلیغات جلوتر از تحقیقات علمی حرکت می‌کرد. سرانجام در سال ۲۰۱۳، پس از ۹۰ سال تحقیق، سازمان غذا و داروی آمریکا استفاده کنترل‌شده از رادیوم را برای درمان برخی سرطان‌ها تأیید کرد.