صلح اسرائیل و فلسطین: چرا امید محتاطانه‌ای وجود دارد
دو سال پس از حملات ۷ اکتبر، نویسنده با یادآوری خاطراتی از کفار عزا و دوستی با یک فلسطینی، دلیل امیدواری محتاطانه خود به طرح صلح ترامپ را شرح می‌دهد.
چرایی امید به صلح در بحران اسرائیل و فلسطین
دو سال پس از حادثه ۷ اکتبر که منجر به کشته شدن ۶۲ نفر در کفار عزا شد، جرمی بن‌عامی با یادآوری خاطراتی از این منطقه و دوستی با یک اپتومتریست فلسطینی به نام عابد، استدلال می‌کند که صلح یک آرمان ساده‌لوحانه نیست بلکه تنها راه عملی برای امنیت پایدار است. او طرح دونالد ترامپ را که شامل آتش‌بس مرحله‌ای، اداره بین‌المللی غزه و به رسمیت شناختن اسرائیل توسط کشورهای عربی است، نقطه‌ای امیدبخش می‌داند.
- خاطرات کفار عزا: یادبود عمیر لیبشتاین، شهردار منطقه که معتقد بود امنیت اسرائیل به آینده همسایگان فلسطینی وابسته است
- ارتباطات انسانی: یادآوری روزهایی که فلسطینی‌ها در مزارع کیبوتص کار می‌کردند و اسرائیلی‌ها در غزه خرید می‌کردند
- چالش‌های طرح صلح: مقاومت حماس و راست افراطی اسرائیل، جزئیات اجرایی مانند عقب‌نشینی نیروها و خلع سلاح
- امیدواری محتاطانه: بازگشت زبان دیپلماسی و همکاری منطقه‌ای پس از دو سال جنگ بی‌پایان
- پیام پایانی: صلح ضروری است و جان‌های دو طرف به هم گره خورده‌اند
"صلح یک آرمان ساده‌لوحانه و انتزاعی نیست. عملی است و تنها راه پایدار برای امنیت اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌هاست."
"حتی در میان ویرانی‌ها، افرادی در دو طرف هستند که از تسلیم شدن امیدوارانه خودداری می‌کنند."
این مقاله بر این نکته تأکید دارد که علیرغم تراژدی‌های عمیق،追求 صلح باید ادامه یابد زیرا تنها جایگزین، جنگ بی‌پایان است که آینده نسل بعد را نیز تهدید می‌کند.