تهدیدات روسیه علیه ناتو و درس‌های جنگ سرد برای پاسخ مناسب
با وجود هزینه‌های سرنگونی جنگنده‌ها و پهپادها، درگیری‌های کوچک هر دو طرف را از خطرات تشدید تنش‌ها آگاه می‌سازد. مقاله به بررسی درس‌های تاریخی جنگ سرد برای مدیریت بحران می‌پردازد.
درس‌های جنگ سرد برای مدیریت بحران ناتو و روسیه
تهاجم‌های اخیر روسیه به حریم هوایی کشورهای عضو ناتو از جمله لهستان، رومانی و استونی، نشان‌دهنده افزایش خطرات در روابط بین‌المللی است. این حوادث اگرچه اولین موارد نیستند، اما ماهیت گسترده و جسورانه آنها نگرانی‌های جدی ایجاد کرده است. تجربیات جنگ سرد نشان می‌دهد که سرنگونی هواپیماهای متجاوز لزوماً به تشدید تنش‌ها منجر نمی‌شود و حتی می‌تواند به عنوان یک اقدام بازدارنده عمل کند.
- سرنگونی U-2 آمریکا توسط شوروی در سال ۱۹۶۰ بدون پاسخ نظامی باقی ماند
- حوادث مشابه در کره و کوبا نشان داد دو طرف از تشدید تنش اجتناب می‌کنند
- ایجاد خطوط ارتباطی مستقیم پس از بحران موشکی کوبا کمک‌کننده بود
- نمونه ترکیه در سال ۲۰۱۵ نشان داد تنش‌ها موقت هستند
- پروتکل‌های دوران جنگ سرد هنوز قابل استفاده هستند
"سرنگونی متجاوزان گامی به سوی جنگ نیست، بلکه اقدام پیشگیرانه‌ای برای حفظ اعتبار در برابر تحریکات حریف است"
"هر دو طرف به عملیات روانی برای آزمایش عزم طرف مقابل می‌پردازند و عبور از خطوط قرمز باید پاسخ مناسب داشته باشد"
اتحادیه اروپا باید ضمن حفظ دیپلماسی پشت پرده، برای پاسخ نظامی قاطع آماده باشد.