بقای زاگرس در گرو درختان بلوط
گفتوگو با صابر الفتی، طبیعتگرد و فعال محیط زیست درباره اهمیت درختان بلوط زاگرس که ۴۰ تا ۵۰ درصد آب کشور را تأمین میکنند و نقش حیاتی در حفظ اکوسیستم ایران دارند.

اهمیت حیاتی درختان بلوط برای زاگرس
صابر الفتی، طبیعتگرد و فعال محیط زیست، بر نقش درختان بلوط در بقای زاگرس تأکید میکند. زاگرس با جنگلهای بلوط خود ۴۰ تا ۵۰ درصد آب مصرفی کشور را تأمین میکند و هر هکتار از این درختان سالانه ۱ تا ۶ تن گرد و غبار جذب مینماید. این منطقه با تنوع زیستی بالا و چهار فصل همزمان، مهد تمدن ۱۲ هزار ساله ایران بوده است.
- درخت بلوط نماد مقاومت است و تا ۵۰۰ سال عمر میکند
- جنگلهای زاگرس مساحتی حدود ۶ میلیون هکتار دارند
- کارزار "نه به زغال بلوط" برای کاهش قطع درختان راهاندازی شده است
- تنها ۲۰ نگهبان برای ۵۰۰ هزار هکتار جنگل در کرمانشاه وجود دارد
- مهاجرت روستاییان به شهرها در صورت نابودی زاگرس افزایش مییابد
"اگر زاگرس نباشد با وجود مقدار گرد و خاکی که در کشور هست، کل ایران بیابان میشود."
"حفظ درختان بلوط یعنی حفظ سرزمین ما. اگر ما جنگلهای بلوط را حفظ کنیم، ایران را هم حفظ کردهایم."
الفتی و همکارانش با اهدای بذر و نهال به کوهنوردان، فرهنگ کاشت درختان بومی مانند بلوط و زالزالک را ترویج میدهند. آنها معتقدند بدون اقدام فوری، ادامه قطع درختان و آتشسوزیها به فروپاشی اکوسیستم زاگرس و بروز "جنگ آب" خواهد انجامید.
