دشمن همیشه اسلحه به دست نیست
این تفسیر آیات ۱۲ تا ۲۵ سوره مریم نشان می‌دهد که دشمنان ایمان همیشه با اسلحه ظاهر نمی‌شوند، بلکه گاه در لباس دینداری و با ابزار تهمت و قضاوت به مبارزه با حق می‌پردازند. داستان‌های حضرت یحیی و مریم نمونه‌ای از این دشمنی پنهان است.
دشمنی پنهان در لباس دینداری
آیات ۱۲ تا ۲۵ سوره مریم تصویری ژرف از دشمنی پنهان ارائه می‌دهند که نه با اسلحه، بلکه با نقاب دینداری به میدان می‌آید. در این آیات، داستان حضرت یحیی و حضرت مریم به عنوان دو نمونه از پیامبرانی روایت می‌شود که با دشمنانی روبه‌رو شدند که در ظاهر اهل دین بودند ولی در باطن با حق دشمنی می‌کردند. این دشمنان از ابزارهایی مانند تهمت، قضاوت ناعادلانه و فشار اجتماعی استفاده می‌کردند تا مانع نشر حقیقت شوند.
- حضرت یحیی از کودکی مأموریت یافت تا کتاب خدا را با قوت بگیرد و در برابر جریان‌های فاسد زمانه بایستد.
- حضرت مریم با وجود پاکی، مورد تهمت و قضاوت‌های سخت جامعه قرار گرفت و تا آستانه فروپاشی روحی پیش رفت.
- دشمنان این دو بزرگوار نه از بیگانگان، بلکه از میان همان مردمی بودند که خود را دیندار می‌دانستند.
“دشمن دین، همیشه چهره‌ای آشکار ندارد؛ گاه در لباس عالم یا مصلح ظاهر می‌شود.” “فشار اجتماعی و قضاوت‌های ناعادلانه، یکی از ابزارهای دشمنی با حق است.”
این آیات به ما یادآوری می‌کنند که نبرد حق و باطل همیشگی است و دشمنان ایمان در هر دوره‌ای به شکل‌های مختلف ظاهر می‌شوند. اما پایداری در ایمان و توکل بر خدا، حتی در اوج تنهایی، پیروزی نهایی را garant می‌کند.