وقفنامهها: اسناد هنری و ارزشمند میراث خیریه اسلامی
وقفنامهها به دلیل اهمیت سندی دارای نثر ادبی فاخر، خط خوش و مهرهای اختصاصی هستند. این اسناد که نمونههای جالبی از آنها در کتابخانهها و مراکز اسناد یافت میشود، نشاندهنده فرهنگ غنی وقف در تمدن اسلامی و ایرانی میباشند.

وقفنامهها: میراث ماندگار خیریه اسلامی
وقفنامهها اسناد ارزشمندی هستند که به دلیل اهمیت سندی دارای نثر ادبی فاخر، خط خوش و مهرهای اختصاصی میباشند. وقف به عنوان نهادی کهن در فرهنگ اسلامی و ایرانی، ریشه در تمدنهای باستانی مصر، روم و ایران ساسانی دارد و در چارچوب تعالیم اسلامی به یکی از ارکان تمدن اسلامی تبدیل شده است. در لغت به معنای «حبس» و «توقف» بوده و در اصطلاح فقهی عبارت است از حبس اصل مال و جاری ساختن منافع آن در راه خدا یا برای نفع عمومی.
- نخستین وقف در اسلام توسط پیامبر اسلام با عنوان «حوائط سبعه» بنیان نهاده شد
- در ایران باستان داراییهایی برای امور عامالمنفعه و مذهبی اختصاص مییافت
- زنان در تاریخ ایران و جهان اسلام نقش چشمگیری در توسعه نهاد وقف داشتهاند
- وقفنامهها نمونههای قابل توجهی برای بررسی فرهنگ مردم در مناطق مختلف هستند
- این اسناد نیاز به مرمت و نگهداری مشابه نسخ خطی دارند
«وقف در ایران نه تنها نهادی اقتصادی و دینی، بلکه فرهنگی اجتماعی بوده است»
«وقفنامهها به دلیل کاربردشان، نمونههای ارزشمندی برای بررسی شرایط اجتماعی و اقتصادی هر دوره هستند»
این اسناد تاریخی که در کتابخانههایی مانند کتابخانه دانشگاه تهران نگهداری میشوند، نه تنها از نظر هنری ارزشمند هستند بلکه گنجینهای برای شناخت فرهنگ و تمدن اسلامی محسوب میشوند.
