وقتی امید اصلاح در جامعه از بین می‌رود

تحلیل فلسفی مفهوم پیشرفت در جهان معاصر

مقاله حاضر به قلم رضا داوری اردکانی به بررسی مفهوم پیشرفت تاریخی و نسبت آن با مدرنیته می‌پردازد. نویسنده با اشاره به این‌که پیشینیان به پیشرفت تاریخی باور نداشتند، استدلال می‌کند که تحولات دو سه قرن اخیر در فضای تکنوساینس رخ داده و ناشی از تغییر در وجود انسان و تلقی او از خود به عنوان اراده‌ای مسخرکننده طبیعت است.

• نویسنده هشدار می‌دهد که این پندار بیهوده است که فردا خود به خود بهتر از امروز خواهد شد
• تحلیل فروپاشی اتحاد شوروی به عنوان نمونه‌ای از امیدهای بربادرفته برای اصلاح
• اشاره به کاستی‌های فعلی در دلبستگی به علم و جایگزینی آن با شهرت طلبی
• مقایسه دانشگاه‌های کنونی با دانشگاه‌های هفتاد سال پیش از نظر عطر و بوی علم دوستی

“ساده بگویم دانشگاهی که من و همنسلانم هفتاد سال پیش در آن درس می خواندیم در قیاس با اکثر دانشگاه های کنونی، بیشتر بوی علم می داد.” “راستی آیا جایی خبری هست هنوز؟ مانده خاکستر گرمی جایی؟”