به بهانه پرونده پژمان جمشیدی: تحلیل تصورات غلط درباره متجاوزین
این مقاله به تحلیل روانشناسی اجتماعی پرونده پژمان جمشیدی می‌پردازد و تصورات غلط عمومی درباره رابطه بین قدرت، ثروت و خشونت جنسی را بررسی می‌کند.
تحلیل روانشناسی اجتماعی پرونده پژمان جمشیدی
این متن به بهانه پرونده پژمان جمشیدی به تحلیل تصورات غلط عمومی در مورد خشونت جنسی می‌پردازد. نویسنده تأکید می‌کند که برخلاف باور عمومی که متجاوزین را از اقشار محروم می‌دانند، شواهد نشان می‌دهد افراد دارای قدرت، ثروت و شهرت بیشتر مرتکب چنین اعمالی می‌شوند. این پدیده در طبیعت نیز مشاهده می‌شود، همانطور که گوریل نر آلفا تولیدمثل گله را انحصاری می‌کند.
- قدرت می‌تواند باعث بی‌تفاوتی صاحبان آن نسبت به رنج دیگران شود
- صاحبین قدرت往往 می‌توانند با نفوذ اجتماعی از مجازات فرار کنند
- واکنش عمومی به تجاوز سلبریتی‌ها با افراد عادی完全不同 متفاوت است
- بیشتر تجاوزات توسط آشنایان و افراد مورد اعتماد اتفاق می‌افتد
- جنبش Me Too پاسخی به این سوءاستفاده‌های قدرت بوده است
“قدرت می‌تواند اذهان صاحبانش را جوری تغییر دهد که نسبت به پایین‌دستی‌ها و رنج‌شان بی‌تفاوت و بی‌حس شوند.”
“عموم مردم در مواجهه با مسائل احساسی ناخودآگاه قضاوت‌هایی بر اساس پیش‌فرض‌هایی اشتباه می‌کنند.”
نویسنده نتیجه می‌گیرد که انسان موجود پیچیده‌ای است و نباید رویدادهای اجتماعی را بر اساس پیش‌فرض‌های سطحی تفسیر کرد.