فیلسوف شاعر سینمای ایران: داریوش مهرجویی و میراث سینمای شاعرانه
داریوش مهرجویی در طول ۵ دهه فیلمسازی با نگاهی شاعرانه و انسانی توانست سینما را به عرصهای برای بیان فلسفه، جامعهشناسی و روان انسان تبدیل کند. آثار ماندگاری مانند «گاو»، «هامون» و «درخت گلابی» نشاندهنده نگاه عمیق و شاعرانه این کارگردان بزرگ ایرانی هستند.

داریوش مهرجویی: فیلسوف شاعر سینمای ایران
داریوش مهرجویی یکی از برجستهترین چهرههای سینمای ایران بود که در طول پنج دهه فعالیت هنری، سینما را به عرصهای برای بیان فلسفه، جامعهشناسی و روان انسان تبدیل کرد. او با نگاهی شاعرانه و انسانی، آثاری ماندگار خلق کرد که همواره بازتابی از پیچیدگیهای فردی و اجتماعی ایران بودند. مهرجویی نه تنها فیلمسازی تأثیرگذار، بلکه متفکری بود که موج نوی سینمای ایران را شکل داد.
- شاعرانگی در دل رئالیسم اجتماعی: فیلم «گاو» نقطه عطفی در سینمای معاصر ایران بود که رئالیسم اجتماعی را با روانشناسی عمیق شخصیتها ترکیب کرد
- هامون؛ شعر اضطراب و عشق: این فیلم تصویری از بحران درون انسان مدرن است که با زبان سینما فضای ذهنی شخصیتها را میسراید
- سهگانه زنانه: فیلمهای «سارا»، «پری» و «لیلا» نمایانگر نگاه شاعرانه مهرجویی به مسائل زنان و هویت بودند
- نگاه انسانی به زندگی عادی: آثار مانند «مهمان مامان» با لطافت و طنز، زندگی روزمره مردم را روایت میکنند
"در آثار مهرجویی، انسان همواره در جستوجوی معناست و میان اضطراب، عشق، شکست و رستگاری به دنبال حقیقت میگردد"
"سینمای شاعرانه ایران ریشه در ادبیات و فرهنگ این سرزمین دارد و مهرجویی یکی از ستونهای این جریان هنری بود"
میراث مهرجویی همچنان در سینمای ایران زنده است و نسل جدید فیلمسازان از نگاه شاعرانه او الهام میگیرند.
