آیا آلزایمر قابل پیشگیری است؟ عصبشناسی پیری و از دست دادن حافظه
در این برنامه، علم عصبشناسی پیری و بیماری آلزایمر بررسی میشود - از اولین نشانههای ظریف از دست دادن حافظه تا داروهای پیشرفتهای که میتوانند زوال شناختی را کند یا حتی متوقف کنند. متخصصان برجسته درباره تأثیر علم، سبک زندگی و فناوری بر سلامت مغز صحبت میکنند.
علم عصبشناسی پیری و آلزایمر
برنامه «طول عمر» با دیوید روبنشتاین به بررسی پیشرفتهای علمی در زمینه عصبشناسی پیری و بیماری آلزایمر میپردازد. مغز انسان با ۸۶ میلیارد نورون، پیچیدهترین ساختار جهان است. با افزایش سن، شبکههای مغزی که حافظه را نگه میدارند، شروع به تحلیل میکنند که این میتواند نشانه اولیه آلزایمر باشد. آلزایمر یک بیماری نورودژنراتیو است که در آن پروتئینهای پاتولوژیک مانند آمیلوئید و تاو در مغز تجمع میکنند و باعث پیری سریعتر مغز میشوند.
علائم و نشانههای اولیه
- تغییرات در مهارتهای تفکر و از دست دادن حافظه کوتاهمدت
- تغییرات رفتاری مانند ترس یا پارانویا
- مشکلات خواب و افسردگی
- تکرار داستانها، گم کردن کلید یا مشکلات فناوری
عوامل خطر و پیشگیری
- سن مهمترین عامل خطر برای آلزایمر است
- عوامل ژنتیکی مانند جهشهای اتوزومال غالب یا ژن APOE4 خطر را افزایش میدهند
- سبک زندگی سالم شامل رژیم غذایی مدیترانهای، ورزش، خواب کافی و ارتباطات اجتماعی قوی میتواند خطر را کاهش دهد
"ورزش در طول روز پروتئینهای سمی را شل میکند و خواب کافی در شب زمانی است که زبالهها دفع میشوند."
"اگر عوامل خطر پزشکی مانند فشار خون بالا یا دیابت کنترل شوند، میتوان فرد را از مسیر آلزایمر خارج کرد."
درمانها و آینده
- داروهای جدید مانند مونوکلونال آنتیبادیها میتوانند پیشرفت بیماری را کند کنند
- آزمایشهای خون میتوانند پروتئینهای مرتبط با آلزایمر را در مرحله خاموش تشخیص دهند
- محققان روی واکسنها و therapies مبتنی بر آنتیبادی کار میکنند
در حال حاضر نمیتوان آلزایمر را درمان کرد، اما میتوان آن را کند کرد. با تشخیص زودهنگام و مدیریت عوامل خطر، آینده امیدوارکنندهای برای تبدیل آلزایمر به یک بیماری مزمن وجود دارد.
