رنج یتیمان زخمی غزه: بدون خانواده، ثبات و ساختار اجتماعی
با افزایش تعداد کودکان زخمی بدون خانواده بازمانده (WCNSF) در غزه، سازمانهای خیریه برای یافتن سرپرست بزرگسال برای این کودکان با چالشهای جدی روبرو هستند. این گزارش به بررسی وضعیت روانی و جسمی این کودکان میپردازد.

وضعیت فاجعهبار کودکان یتیم زخمی در غزه
درگیری دو ساله در غزه منجر به ایجاد اصطلاح جدید WCNSF (کودک زخمی بدون خانواده بازمانده) در حوزه پزشکی اورژانس شده است. بر اساس آمار وزارت بهداشت غزه، ۲۵۹۶ کودک هر دو والدین خود را از دست دادهاند و ۵۳۷۲۴ کودک یکی از والدین را از دست دادهاند. تعداد کودکان زخمی بدون سرپرست به حدی است که جراحان تنها عبارت WCNSF را روی پروندههای آنان مینویسند.
- وضعیت درمانی بحرانی: کودکان مانند وسام سه ساله که تنها بازمانده حمله به خانهاش بود، نیاز فوری به تخلیه پزشکی دارند
- چالشهای حمایتی: نبود ساختار اجتماعی پایدار برای حمایت از این کودکان
- مسائل روانی شدید: کودکان دچار علائم شدید trauma مانند کابوس، اضطراب و رفتارهای تهاجمی
- مشکلات اقتصادی: هزینههای بالای انتقال کودکان زخمی به مناطق امن
- گروههای خودجوش: کودکان برای بقا به گروههای کوچک متکی شدهاند
کییران کینگ از سازمان War Child میگوید: "این اولین درگیری است که چنین اصطلاحی لازم شد. متخصصان پزشکی که در تمام درگیریها کار کردهاند، این اصطلاح را ابداع کردند."
جاکوب گرانگر از پزشکان بدون مرز تأکید میکند: "هر بار کودکان زخمی بدون همراه به بیمارستانهای صحرایی ما آورده میشوند. پس از درمان، هیچ ثباتی برای این افراد وجود ندارد."
وضعیت کنونی غزه نشان میدهد که ترومای روانی و جسمی وارد شده به این نسل از کودکان، تأثیرات بلندمدت و غیرقابل محاسبهای خواهد داشت.
