آیا راک‌ان‌رول پس از ۷۰ سال در حال نابودی است؟
هفت دهه از آغاز موسیقی راک‌ان‌رول با ترانه «توتتی فروتی» لیتل ریچارد می‌گذرد. این مقاله به بررسی وضعیت کنونی این سبک موسیقی و آینده آن می‌پردازد.
راک‌ان‌رول پس از ۷۰ سال: زنده یا مرده؟
موسیقی راک‌ان‌رول که با ترانه نمادین «توتتی فروتی» لیتل ریچارد در سال ۱۹۵۵ متولد شد، اکنون پس از هفت دهه با چالش‌های جدی روبرو است. این سبک که زمانی جوانان را به هیجان می‌آورد، امروزه با پیر شدن هواداران و کمبود نوآوری مواجه شده است. جان هاپکینز، سردبیر سابق مجله راک‌ان‌رول بریتانیا، می‌گوید: «هیچ کس جز فرزندان راک‌ان‌رولرهای فعلی جایگزین کسانی که در حال از بین رفتن هستند، نیست».
- افول در بریتانیا: صحنه راک‌ان‌رول به جامعه‌ای بسته تبدیل شده که نوآوری را رد می‌کند
- حضور کمرنگ در موسیقی عامه‌پسند: برخلاف دهه‌های past، اثرات راک‌ان‌رول در موسیقی امروز کمتر دیده می‌شود
- تصور اشتباه عمومی: بسیاری راک‌ان‌رول را فقط با الویس پریسلی می‌شناسند
- امیدها در سطح جهانی: فستیوال‌هایی مانند Rockin’ Race Jamboree در اسپانیا هزاران جوان را جذب می‌کند
- احیای احتمالی: موزیسین‌هایی مانند JD McPherson معتقدند این سبک می‌تواند با فرمی جدید بازگردد
روپرت اورتون می‌گوید: «راک‌ان‌ان‌رول مانند بسیاری از خرده‌فرهنگ‌های پایدار،长久以来 عمدتاً pursuit طبقه کارگر بوده است».
دیلان کرک، نوازنده ۲۵ ساله راک‌ان‌رول می‌گوید: «مخاطبان من now بخشی از revival دهه ۷۰ و ۸۰ هستند، اما جوانان هم وجود دارند».
اگرچه راک‌ان‌رول در بریتانیا حاشیه‌ای شده، اما در سطح جهانی هنوز امیدهایی برای احیای آن وجود دارد. ممکن است بازگشت این سبک نه با نام سنتی آن، بلکه با انرژی و ریتم‌های اصیل آن صورت گیرد.