بررسی اپرای آلبرت هرینگ - اجرای طنزآمیز اپرای بریتن توسط اپرای ملی انگلستان
اپرای ملی انگلستان اولین تولید مشترک بین لندن و سالفورد را با اجرای روان و خوانش ظریف اپرای کمدی بریتن در سال ۱۹۴۷ ارائه می‌دهد. صحنه‌پردازی پویای آنتونی مک‌دونالد به این داستان ظریف حال و هوای کمدی موقعیت می‌بخشد.
بررسی اپرای آلبرت هرینگ در اپرای ملی انگلستان
اپرای ملی انگلستان (ENO) با اجرای آلبرت هرینگ اثر بنجامین بریتن، عصر جدیدی را در تولیدات مشترک بین لندن و سالفورد آغاز می‌کند. این اپرای کمدی که در سال ۱۹۴۷ بر اساس داستانی فرانسوی از قرن نوزدهم خلق شده، داستان پسری به نام آلبرت را روایت می‌کند که تحت سلطه مادرش زندگی می‌کند و ناگهان طعم آزادی را می‌چشد.
- صحنه‌پردازی ساده اما مؤثر: آنتونی مک‌دونالد با دیوارهای پوشیده از چوب پنبۀ برچسب‌دار، فضای روستای خفقان‌آور سافولک را به خوبی مجسم می‌کند
- فضای دهه ۱۹۵۰: طراحی مو و لباس‌ها حال و هوای دوران پس از جنگ را با تأثیراتی از سریال "پدران ارتش" تداعی می‌کند
- اجرای موسیقایی روان: رهبری دانیل کوهن اجرای ظریف و گاه طنزآمیز ارکستر را هدایت می‌کند
"این تولید مشترک هرچند با اثر کوچک‌مقیاس آغاز شده، اما پایه‌ای محکم برای عصر جدید ENO محسوب می‌شود"
"کاسپار سینگ در نقش آلبرت، با صدای تنور شفاف و شیرینش، حضوری جذاب روی صحنه دارد"
اگرچه داستان نسبتاً کوتاه است و بریتن زمان زیادی را برای روایت آن صرف کرده، اما اجرای یکدست بازیگران و کارگردانی خلاقانه، تجربه‌ای لذت‌بخش برای مخاطبان به ارمغان آورده است.