جام جهانی باشگاهها ردپای مصدومیتی را به جا گذاشته که فوتبال را تخریب میکند. اما آیا کسی گوش خواهد داد؟
پاسخ به برنامه فشرده، فوتبال بیشتر از همیشه بوده و خطری که بهترینها چیزی برای دادن در جام جهانی ندارند. کول پالمر و اوسمان دمبله نمونههایی از مصدومیتهای ناشی از بار کاری بیش از حد هستند.

تأثیرات منفی جام جهانی باشگاهها بر سلامت بازیکنان
توسعه جام جهانی باشگاهها توسط فیفا باعث افزایش قابل توجه بار کاری بازیکنان شده است. این مسابقات در حالی به برنامه فشرده فوتبال اضافه شده که پیشتر نیز به دلیل همهگیری کووید-۱۹، برگزاری جام جهانی ۲۰۲۲ در زمستان و گستردهتر شدن لیگ قهرمانان، برنامهها تحت فشار بودند. اتحادیه جهانی بازیکنان فوتبال (فیفپرو) بارها در مورد افزایش مصدومیتها و فرسودگی بازیکنان هشدار داده است.
- کول پالمر چلسی که پس از ۵۷ بازی در فصل گذشته، با مصدومیت کشاله ران دستوپنجه نرم میکند
- ترنت الکساندر-آرنولد رئال مادرید با پارگی همسترینگ پس از فصل خستهکننده با لیورپول
- نونی مادوئکه آرسنال با مصدومیت زانو برای دو ماه
- بازیکنان پاریس سن-ژرمن مانند دمبله و مارکینیوس نیز غایب هستند
یورگن کلوپ این تورنمنت را "بدترین ایده تاریخ" خواند و نسبت به تأثیرات بلندمدت آن هشدار داد.
انزو مارسکا، سرمربی چلسی، گفت: "احتمالاً برخی از مصدومیتها از عواقب جام جهانی باشگاهها است."
خطر اصلی این است که بهترین بازیکنان در آستانه جام جهانی ۲۰۲۶ (که برای اولین بار با ۴۸ تیم برگزار میشود) دیگر ذخیره انرژیی نداشته باشند. مسئولین به هشدارهای بازیکنان و مربیان توجهی نمیکنند و به جای کاهش بار، مدام مسابقات بیشتری اضافه میکنند، در حالی که این کار کیفیت محصولی که میخواهند بفروشند را به خطر میاندازد.
