نقد فیلم «لیدی»: مستندنمایی بی‌پروا که مانند «سالتبورن» روی قارچ روان‌گردان است
سیان کلیفورد در نقش لیدی ایزابلا، زنی اشرافی و مشکل‌دار، در این کمدی مستندنما می‌درخشد. فیلمی که با نتایج فاجعه‌بار ورود یک فیلمساز جوان به عمارت مجلل او، ترکیبی از خنده و لطافت غیرمنتظره را ارائه می‌دهد.
نقد فیلم لیدی: مستندنمایی شگفت‌انگیز
فیلم «لیدی» ساخته ساموئل آبراهامس، یک کمدی مستندنما است که سیان کلیفورد در نقش لیدی ایزابلا، یک زن اشرافی با ادعای هنری، بازی می‌کند. او که خود را "پاسخ اشراف به کارداشیان‌ها" می‌خواند، یک فیلمساز جوان به نام سام (با بازی لوری کیناستون) را به عمارت مجلل خود دعوت می‌کند تا مستندی از زندگی او بسازد. این اقدام نتایج فاجعه‌باری به همراه دارد. فیلم با ترکیب طنز و لحظات لطیف، به مسائلی مانند هنر، جنسیت و یائسگی می‌پردازد.
- لیدی ایزابلا مشتاق احترام به جایگاه هنری خود است و قصد دارد در یک نمایش استعداد‌یابی شرکت کند.
- رابطه پیچیده بین ایزابلا و سام، با زیرکی و سوءتفاهم‌های هر دو طرف پیش می‌رود.
- فیلم از سنت‌بولوار و گری گاردنز الهام گرفته اما رویکردی منحصر به فرد دارد.
- کلیفورد با عملکرد قدرتمند خود، شخصیت ایزابلا را با تمام پیچیدگی‌هایش زنده می‌کند.
لیدی ایزابلا به سام می‌گوید: "من خودشیفته نیستم، خودمدارم زیرا یک هنرمند به کاوش و رشد خود می‌پردازد." در صحنه‌ای، ایزابلا با حس sensual یک لیوان بزرگ شیر می‌نوشد، اما سام به دلیل عدم تحمل لبنیات مجبور به فرار می‌شود. این فیلم در جشنواره فیلم لندن به نمایش درآمد و ترکیبی از کمدی و درام را با رویکردی جسورانه ارائه می‌دهد.