پیتر واتکینز: انقلابی فیلم‌سازی انگلیسی از سنت رادیکالیسم بی‌قطره

پیتر واتکینز و سینمای رادیکال

پیتر واتکینز، کارگردان انگلیسی برنده اسکار، یکی از انقلابی‌ترین چهره‌های سینمای مستندنمایی بود که در دهه ۱۹۶۰ ژانرهای امروزی مانند آرمان‌شهر ویران‌گر و مستندنمایی را به شیوه‌ای بنیادین رقم زد. فیلم‌های او مانند «بازی جنگ» (۱۹۶۵) که توسط بی‌بی‌سی ممنوع شد، «کالودن» (۱۹۶۴) و «پارک مجازات» (۱۹۷۱) از سنت رادیکالیسم بی‌قطره در سینما و تئاتر انگلیس سرچشمه می‌گیرند. واتکینز با به‌کارگیری فرم مستندنمایی — که معمولاً برای طنز و satire استفاده می‌شود — به بیانی جدی و هشداردهنده روی آورد تا واقعیت خشونت و قدرت را به تماشاگر القا کند.

• بازی جنگ: فیلم ۴۷ دقیقه‌ای ضد هسته‌ای که فاجعه انفجار اتمی را از نگاه مردم عادی و مأموران محلی به تصویر می‌کشد و با لحن مستندِ رسمی، وحشت را عمیق می‌کند.
• کالودن: در این اثر، گروه فیلم‌برداری مدرن به سال ۱۷۴۶ و نبرد کالودن فرستاده می‌شود تا بی‌رحمی جنگ و جنایات پس از آن را روایت کند.
• پارک مجازات: مستندنمایی از سرکوب تظاهرکنندگان در آمریکا که راوی انگلیسی در پایان از فرط وحشت فریاد می‌کشد.

“واتکینز با صدایی آرام و مستند به ما گفت: «نه — این می‌تواند اتفاق بیفتد و در حال رخ دادن است».” “فیلم‌های او پرسش‌های مداومی درباره صاحبان قدرت و فروپاشی فاجعه‌بار آن مطرح می‌کنند.”

واتکینز در طول عمر حرفه‌ای خود آثاری مانند «Privilege» (۱۹۶۷)، فیلمی درباره ادوارد مونک (۱۹۷۴)، پروژه ضد هسته‌ای ۱۴ ساعته «The Journey» (۱۹۸۷) و «La Commune» (۲۰۰۰) را نیز کارگردانی کرد. سینمای او همواره شعله سرد و شفاف شور را تا پایان زنده نگه داشت.