غزه به گورستان روزنامه‌نگاری تبدیل شده است. کشتن خبرنگاران یعنی کشتن حقیقت | آنتونی بلانگر
اگر بپذیریم که خبرنگاران در غزه می‌میرند، راه را برای سایر رژیم‌ها باز می‌کنیم تا قتل روزنامه‌نگاران را به عنوان ابزار عادی جنگ در نظر بگیرند. تاریخ تنها با شاهدان مهربان خواهد بود.
غزه؛ خطرناک‌ترین مکان برای روزنامه‌نگاری
غزه در دو سال گذشته به خطرناک‌ترین مکان جهان برای تمرین حرفه روزنامه‌نگاری تبدیل شده است. بر اساس گزارش‌های اتحادیه بین‌المللی روزنامه‌نگاران (IFJ)، ۲۲۲ روزنامه‌نگار فلسطینی توسط ارتش اسرائیل به قتل رسیده‌اند. این آمار حتی از جنگ جهانی دوم، ویتنام، کره، سوریه، افغانستان و عراق نیز بیشتر است. اسرائیل با ممنوع کردن ورود خبرنگاران خارجی به غزه، تنها به گزارش‌های روزنامه‌نگاران فلسطینی متکی است که اغلب بدون حفاظت و پناهگاه برای خانواده‌هایشان کار می‌کنند.
- هدفگیری مستقیم خبرنگاران به عنوان یک استراتژی روشن برای ساکت کردن شاهدان
- کنترل روایت جنگ به اندازه کنترل قلمرو برای اسرائیل حیاتی است
- بنایامین نتانیاهو قول بازپس‌گیری غزه را داده و کنترل اطلاعات بخشی از این طرح است
- روزنامه‌نگاران در محاصره کامل به سر می‌برند و بقای آنان روزبه‌روز ناممکن‌تر می‌شود
- اتحادیه بین‌المللی روزنامه‌نگاران از طریق صندوق ایمنی بین‌المللی از خبرنگاران حمایت می‌کند
«هیچ داستانی ارزش یک زندگی انسانی را ندارد» - این یک شعار نیست بلکه یک قاعده بقاست «کشتن خبرنگاران یعنی کشتن حقیقت. دنیایی بدون حقیقت، دنیایی است که جلادان در آن حکومت می‌کنند»
سکوت در برابر این جنایات پیروزی برای جلادان است و راه را برای سایر رژیم‌ها باز می‌کند تا قتل روزنامه‌نگاران را به عنوان ابزار عادی جنگ بپذیرند.