دیدگاه گاردین درباره سیاست آب و هوا: بریتانیا به انرژی پاک نیاز دارد، نه جنگ‌های فرهنگی
طرح کمی بادنوخ برای لغو قانون تغییرات آب‌وهوایی بی‌پروا است. اد میلی‌بند دیدگاهی جسورانه‌تر و منصفانه‌تر ارائه می‌دهد. آینده باید بر پایه انرژی‌های تجدیدپذیر ساخته شود.
سیاست آب و هوایی بریتانیا: تقابل بین انرژی پاک و جنگ‌های فرهنگی
این مقاله به تقابل اساسی بین دو دیدگاه مختلف در مورد سیاست آب و هوایی بریتانیا می‌پردازد. از یک سو، کمی بادنوخ رهبر محافظه‌کاران پیشنهاد لغو قانون تغییرات آب و هوایی ۲۰۰۸ را داده که یک چارچوب موفق جهانی بوده است. این طرح بر "حداکثرسازی استخراج نفت و گاز" تأکید دارد و اهداف الزام‌آور کربن را حذف می‌کند. از سوی دیگر، اد میلی‌بند وزیر انرژی حزب کارگر از انتقال سبز به عنوان یک ضرورت اقتصادی و مأموریت اخلاقی دفاع می‌کند.
- طرح بادنوخ به عنوان یک حرکت پوپولیستی و "جنگ فرهنگی" توصیف شده که اجماع بین‌حزبی را تضعیف می‌کند
- میلی‌بند انرژی پاک را پایه‌ای برای یک اقتصاد جدید با مشاغل اتحادیه‌ای و مالکیت عمومی می‌داند
- این بحث فراتر از سیاست انرژی است و به تحول اقتصادی عمیق‌تر مربوط می‌شود
- فشار قبوض انرژی بالا در بحران هزینه زندگی یک چالش کلیدی برای هر دو دیدگاه است
"این یک جنگ فرهنگی است - تبدیل تردید آب و هوایی به هویت قبیله‌ای" "انرژی پاک پایه‌ای برای یک اقتصاد جدید است - اقتصادی که به نفع مردم کارگر ساخته شده"
موفقیت در اجرای یک سیستم انرژی پاک مقرون به صرفه آزمون نهایی برای رهبران بریتانیا خواهد بود.