شعر هفته: در گذشت دکتر رابرت لوت توسط ساموئل جانسون
مرثیه‌ای از ساموئل جانسون برای پزشک شخصی خود که با جزئیات زنده و گرمی احساسی ارائه شده است. این شعر تصویری از دکتر لوت را به عنوان فردی فداکار و دوست‌دار فقرا ترسیم می‌کند.
مرثیه‌ای برای پزشک فداکار
شعر “در گذشت دکتر رابرت لوت” اثر ساموئل جانسون یکی از برجسته‌ترین مرثیه‌های ادبیات انگلیسی محسوب می‌شود. این شعر که در قالب قطعات چهارخطی سروده شده، تصویری زنده از دکتر لوت ارائه می‌دهد - پزشکی که بدون مجوز رسمی و بیشتر برای فقرا کار می‌کرد و به عنوان پزشک شخصی جانسون مورد اعتماد کامل او بود. جانسون در این شعر با استفاده از استعاره‌های قدرتمند و زبان ساده اما عمیق، شخصیت لوت را به گونه‌ای ترسیم می‌کند که گویی خود او در بافت شعر حضور دارد.
- استفاده از استعاره‌هایی مانند “معدن فریبنده امید” و “غار تاریک مصیبت”
- توصیف لوت به عنوان “دوست هر نام بی‌دوست” با ویژگی‌های “وظیفه‌شناس، بی‌آلایش، صادق”
- تضاد میان لوت و پزشکان تحصیل‌کرده با عبارت “هیچ فراخوانی با تأخیر سرد مسخره نشد”
- مرگ سریع و بدون درد لوت که با “شکستن زنجیر حیات” توصیف شده است
“محکوم به معدن فریبنده امید / enquanto روزانه تلاش می‌کنیم” “مرگ یکباره زنجیر حیات را شکست / و روحش را نزدیک‌ترین راه آزاد کرد”
این شعر با وجود ساختار ساده‌اش، عمق احساسی قابل توجهی دارد و احترام جانسون به این پزشک فداکار را به زیبایی نشان می‌دهد.