گراسیلا ایتوربیده: «کار کردن با قلبم تنها قانون من است»
گراسیلا ایتوربیده، عکاس ۸۳ ساله مکزیکی، درباره کارنامه درخشان خود و اولین نمایشگاه جامع آثارش در نیویورک صحبت می‌کند. او بر اهمیت غریزه، همکاری با سوژه‌ها و عکاسی سیاه و سفید تأکید دارد.
گراسیلا ایتوربیده: عکاسی با قلب
گراسیلا ایتوربیده، یکی از برجسته‌ترین عکاسان آمریکای لاتین، در مصاحبه‌ای درباره فلسفه عکاسی خود سخن می‌گوید. او که اکنون ۸۳ سال دارد، بر اهمیت غریزه و همکاری با سوژه‌هایش تأکید می‌کند. ایتوربیده می‌گوید: «آنچه کار مرا پیش می‌برد شگفتی، رویا و تخیل است». نمایشگاه «بازی جدی» در مرکز بین‌المللی عکاسی نیویورک، نزدیک به ۲۰۰ اثر از دوران کاری او را تا ژانویه ۲۰۲۶ به نمایش می‌گذارد.
- عکاسی مستند-رویایی: آثار ایتوربیده در مرز بین مستند و رویا قرار دارند و حس شاعرانه عمیقی را منتقل می‌کنند.
- تمرکز بر زنان و فرهنگ‌های بومی: پرتره‌های او از زنان مکزیکی، مانند «بانوی ایگواناها»، به نمادهای فرهنگی تبدیل شده‌اند.
- عکاسی سیاه و سفید: او عکاسی رنگی را «غیرواقعی» می‌داند و معتقد است سیاه و سفید انتزاعی از واقعیت است.
- روش کار مشارکتی: ایتوربیده ماه‌ها و sometimes سال‌ها با سوژه‌هایش زندگی می‌کند تا اعتماد و همکاری ایجاد کند.
- خودنگاره‌های غریزی: خودنگاره‌های او نیز مانند دیگر آثارش، از ضربان قلب و غریزه لحظه‌ای نشأت می‌گیرند.
«من هرگز با فیلمنامه کار نمی‌کنم. فقط آنچه را که به طور غافلگیرانه ظاهر می‌شود ثبت می‌کنم». «عکس‌های من از زنان به این دلیل در جهان سفر کرده‌اند که من با آنها زندگی کرده‌ام و همکارشان بوده‌ام».
ایتوربیده هنوز با فیلم عکاسی می‌کند و فرآیند ظهور و انتخاب عکس‌ها را یک مراسم معنوی می‌داند. با وجود تغییر تمرکز او به مناظر و طبیعت در سال‌های اخیر، فلسفه او ثابت مانده است: «کار کردن با قلبم تنها قانون من است».