گزارشی از سینمای کودک فلسطینی: سینمایی در برابر سانسور جهانی
بررسی سینمای کودکان فلسطینی در روز جهانی آنان، با نگاهی به فیلم‌های مهمی که روایتگر زندگی، آوارگی، جنگ و امید این کودکان هستند. این گزارش به آثار برجسته‌ای مانند «صدای هند رجب» و «فرها» می‌پردازد.
سینمای کودک فلسطینی: روایتی از مقاومت و امید
سینمای کودک فلسطینی به‌عنوان صدای مظلوم‌ترین کودکان جهان، روایتگر زندگی تحت اشغال، جنگ و آوارگی است. این سینما با وجود سانسور جهانی و فشارهای لابی‌های صهیونیستی، توانسته با تولید آثاری تأثیرگذار، واقعیت‌های تلخ و امیدهای کودکان فلسطینی را به جهانیان نشان دهد. فیلم‌هایی مانند «کودکان بدون کودکی» (۱۹۸۰) قدیمی‌ترین اثر در این حوزه است که تناقض بین اعلامیه حقوق کودک و واقعیت زندگی کودکان فلسطینی را بررسی می‌کند.
- «متولد غزه» (۲۰۱۴): مستندی که تأثیرات جنگ ۲۰۱۴ بر زندگی ۱۰ کودک را نشان می‌دهد و نامزد اسکار شد.
- «فرها» (۲۰۲۱): فیلم داستانی که با واکنش تند اسرائیلی‌ها مواجه شد اما در سایت‌های معتبر امتیاز بالایی کسب کرد.
- «از نگاه یک کودک» (۲۰۲۵): مستندی با شهادت‌های مستقیم کودکان غزه پس از خشونت‌های اخیر.
- «صدای هند رجب» (۲۰۲۵): اثر کوثر بن‌هنیه که داستان دختر شش‌ساله‌ای را روایت می‌کند و برنده جوایز معتبر بین‌المللی شده است.
کوثر بن‌هنیه: "وقتی صدای ضبط‌شده‌ی هند را شنیدم، همه چیز تغییر کرد. این فیلم یک وظیفه‌ی انسانی بود." دارین سلام (کارگردان «فرها»): "آن‌چه نشان دادم، در مقایسه با واقعیت قتل‌عام‌ها، بسیار کوچک بود."
سینمای کودک فلسطینی نه تنها ابزار افشای جنایات است، بلکه نماد امید و مقاومت ملتی است که نزدیک به یک قرن تحت اشغال زندگی کرده‌اند. حضور چهره‌های سرشناسی مانند برد پیت در تولید این فیلم‌ها، نشان‌دهنده شکسته شدن هیمنه سانسور جهانی و آغاز جریان جدیدی در سینمای جهان است.