وقوع زلزله در افغانستان: تقابل ایمان، ترس و از دست دادن در برابر بلای طبیعی

زلزله افغانستان و تقابل سنت‌ها

در اواخر آگوست ۲۰۲۵، زلزله‌ای به بزرگی ۶ ریشتر استان‌های کنر و ننگرهار در افغانستان را لرزاند که بر اساس آمار رسمی حداقل ۲٬۰۰۰ کشته و ۴٬۰۰۰ مجروح برجای گذاشت. روستای اسپیدار در منطقه چوکای، یکی از مناطق شدیداً آسیب‌دیده بود. خانه‌های گلی و چوبی به راحتی فرو ریختند و خانواده‌های زیادی را زیر آوار دفن کردند.

• تأثیر سنت‌های مذهبی: در این منطقه محافظه‌کار با اکثریت قوم پشتون، جهان مردان و زنان به شدت از هم جدا است. گزارش‌های اولیه حاکی از آن بود که ممنوعیت تماس فیزیکی بین مردان و زنان مانع نجات قربانیان زن شده است.
• نظر مقامات مذهبی: اما امام مسجد محلی این ادعاها را رد کرد و توضیح داد که "در شرایط اضطراری برای نجات جان‌ها، اسلام آنچه را که معمولاً ممنوع است اجازه می‌دهد."
• زندگی در اردوگاه‌ها: هزاران چادر در امتداد جاده جلalabad به اسدآباد برپا شده‌اند. اگرچه آب و غذا به اندازه کافی وجود دارد، اما غم از دست دادن خانواده و خانه همچنان palpable است.

"همسر و سه فرزندم مردند و من فرصتی برای انجام کاری نداشتم. همسایگان به من کمک کردند تا قبرها را حفر کنم." "دختر کوچکم دو ماهه بود. ما حتی جسدش را هم پیدا نکردیم."

بازگشت به زندگی عادی راه درازی در پیش دارد. جاده‌های کوهستانی و ناهموار دسترسی به خدمات پزشکی و کمک‌های بشردوستانه را دشوار می‌کند. با نزدیک شدن زمستان، نیاز به چادرهای جدید و مراکز بهداشتی احساس می‌شود. با این حال، صدای افتادن گردوها از درختان در سکوت کوهستان یادآوری می‌کند که زندگی، حتی در اینجا، ادامه دارد.