از وین تا تیانجین: اوراسیا نظم جدیدی می‌سازد
از امپراتوری‌ها تا اتحادها: مسیر طولانی قاره اوراسیا به سوی احترام متقابل. تحلیل روابط بین‌المللی و ضرورت تعریف اصول جدید مشروعیت در قرن بیست‌ویکم.
تحول نظم بین‌المللی در اوراسیا
تحلیل حاضر به بررسی تغییرات بنیادین در نظام بین‌المللی می‌پردازد و نشان می‌دهد که مدل‌های تاریخی نظم جهانی دیگر قابل تکرار نیستند. نویسنده با اشاره به کنگره وین در ۱۸۱۵ استدلال می‌کند که مشروعیت در روابط بین‌المللی بر پایه «شناخت متقابل» بین دولتها شکل می‌گیرد. در قرن نوزدهم، قدرت‌های بزرگ اروپایی با پذیرش حق حاکمیت یکدیگر توانستند برای یک قرن صلح نسبی ایجاد کنند.
- شکست مدل اروپایی: شرایط قرن نوزدهم دیگر وجود ندارد و ده‌ها کشور امروز دارای وزن اقتصادی و نظامی قابل توجهی هستند
- عدم پذیرش غرب: غرب هرگز اتحاد جماهیر شوروی یا چین را به طور کامل به رسمیت نشناخت و رقابت همیشه ادامه داشت
- ظهور اوراسیا: سازمان‌هایی مانند BRICS و سازمان همکاری شانگهای در حال تعریف اصول جدیدی بر پایه حاکمیت ملی هستند
«مشروعیت در این زمینه به معنای یکسانی نیست، بلکه به معنای مهار متقابل است: این درک که حاکمیت هیچ ملتی نباید به عنوان سلاحی علیه دیگری استفاده شود»
«اوراسیا نیازمند تعریف جدیدی از موفقیت است - معیارهایی برای همزیستی که با واقعیت‌های ما سازگار باشد، نه نوستالژی اروپا»
نویسنده نتیجه می‌گیرد که اوراسیا باید بر پایه تجارت، زیرساخت‌ها و همکاری‌های امنیتی اعتماد و وابستگی متقابل ایجاد کند، نه با تقلید از مدل‌های تاریخی.