اشک‌های تمساح گونه ممدانی درباره ۱۱ سپتامبر نشان از خودبینی سطحی و عدم لیاقت او برای سمت شهرداری دارد
مقاله‌ای انتقادی به زهران ممدانی، نامزد شهرداری نیویورک، که به عملکرد او در استفاده احساساتی از موضوع اسلام‌هراسی پس از حادثه ۱۱ سپتامبر می‌پردازد و شایستگی وی را برای پست شهرداری زیر سوال می‌برد.
تحلیل رفتار نامزد شهرداری نیویورک
این مقاله به شدت به زهران ممدانی، نامزد شهرداری نیویورک، انتقاد می‌کند و ادعاهای او درباره اسلام‌هراسی پس از حادثه ۱۱ سپتامبر را زیر سوال می‌برد. نویسنده معتقد است ممدانی با نمایش احساساتی در مورد ترس خاله‌اش از سوار شدن به قطار پس از ۱۱ سپتامبر، سعی در القای تصویر قربانی داشته است تا از اتهامات ضدیت با یهودیان دور بماند و مخالفان خود را بی‌اعتبار کند.
نکات اصلی انتقاد
- شخصیت سطحی: ممدانی فردی بی‌تجربه و خودنما توصیف شده که برای مناصب مهم مناسب نیست
- استراتژی قربانی‌نمایی: استفاده از اسلام‌هراسی به عنوان سپر دفاعی در برابر انتقادات
- تفاوت با شهرداران قبلی: مقایسه رویکرد او با رویکرد رئیس‌جمهور سابق نیویورک، رودی جولیانی
- آمارهای متناقض: اشاره به آمار FBI که نرخ جرائم نفرت‌انگیز علیه مسلمانان را کمتر از سایر گروه‌ها نشان می‌دهد
نویسنده می‌نویسد: "اگر این چیزی است که اسلام‌هراسی به نظر می‌رسد، همه باید استقبال کنند که مقداری نفرت فرقه‌ای به سمتشان هدایت شود."
اد کاچ، شهردار سابق نیویورک گفته بود: "مردم حرف زده‌اند... و باید تنبیه شوند."
این مقاله نتیجه می‌گیرد که انتخاب ممدانی ممکن است منجر به ایجاد بحران در شهر نیویورک شود.