مرد تگزاسی در آستانه اعدام برای پرونده سندرم تکان دادن نوزاد
رابرت رابرسون با وجود نزدیک شدن به تاریخ اعدام در ۱۶ اکتبر، بر بیگناهی خود در مرگ دختر ۲ سالهاش در سال ۲۰۰۲ پافشاری میکند. پرونده او بر اساس تشخیص سندرم تکان دادن نوزاد است که توسط کارشناسان پزشکی به چالش کشیده شده است.

پرونده اعدام رابرت رابرسون و سندرم تکان دادن نوزاد
رابرت رابرسون، ۵۸ ساله، برای سومین بار در آستانه اعدام به جرم قتل دختر ۲ سالهاش «نیکی کورتیس» در سال ۲۰۰۲ قرار دارد. پرونده او به سندرم تکان دادن نوزاد مرتبط است—یک تشخیص پزشکی که در سالهای اخیر با چالشهای علمی مواجه شده است. وکلای رابرسون استدلال میکنند که مرگ نیکی نه ناشی از کودکآزاری، بلکه به دلیل عوارض ذاتالریه بوده است. آنها همچنین اشاره میکنند که اوتیسم تشخیصدادهنشده رابرسون در زمان محاکمه، بر رفتار او تأثیر گذاشته و منجر به تفسیر نادرست از reactions او شده است.
- وکلای رابرسون بر اساس شواهد پزشکی جدید خواهان تجدید نظر در پرونده هستند
- گروهی از قانونگذاران تگزاس، از جمله اعضای دو حزب، از بیگناهی او حمایت میکنند
- کارآگاه سابق پلیس که در پرونده علیه او کار میکرد، اکنون از او دفاع میکند
- پزشکان متخصص در بررسیهای اخیر نظرهای متفاوتی درباره علت مرگ ارائه دادهاند
رابرت رابرسون: “من هرگز او را تکان ندادم یا نزدم. به اندازهای کوچک بود که اصلاً نیاز به تنبیه نداشت.” یکی از اعضای هیئت منصفه: “تمام شواهد ارائهشده بر اساس سندرم تکان دادن نوزاد بود.” پرونده رابرسون توجه ملی را به خود جلب کرده و پرسشهایی درباره قابلیت اعتماد تشخیصهای پزشکی در پروندههای کیفری ایجاد کرده است. تاریخ جدید اعدام او ۱۶ اکتبر ۲۰۲۵ تعیین شده است.
