نامه به ابی: تحمل زبان vulg دوست صمیمیام را ندارم
ابی به خوانندهای که از فحشهای مکرر دوستش ناراحت است مشاوره میدهد. او توضیح میدهد که بیان احساسات به دوست حق شماست، اما وقتی طرف مقابل ارتباط را قطع میکند، کاری نمیتوان کرد.

مشکل با زبان vulg دوست نزدیک
خوانندهای با نام “اور اند اوت در اوهایو” برای “ابی” مینویسد که از زبان vulg و ناسزای دوست صمیمی و قدیمیاش، “شرل”، به شدت ناراحت است. این رفتار به ویژه در مکالمات تلفنی شرل نمود دارد، جایی که او با صدای بلند و با کلمات بسیار vulg درباره مشکلات دوستان دیگرش甚至 در مورد مادر فوت شدهاش که به تازگی پس از ۵۰ سال وارد زندگیاش شده بود و به زوال عقل مبتلا بود، صحبت میکند. نویسنده اشاره میکند که این رفتار احتمالاً از مادر شرل به او منتقل شده است. نکته جالب اینجاست که در ملاقاتهای حضوری، شرل چنین رفتاری ندارد.
- نویسنده قبلاً با دوست سالمند دیگری به نام “لوییز” به دلیل رفتار مشابهی اما با انگیزههای سیاسی قطع رابطه کرده بود.
- او تصمیم گرفت به شرل پیامک بزند و به آرامی از او بخواهد که از آن زبان استفاده نکند، زیرا خاطرات بدی از پدرش که زیاد فحش و داد میزد را برایش زنده میکند.
- پاسخ شرل “قطع کامل ارتباط” یا “ghosting” بود.
- نویسنده میپرسد آیا راهی برای بازگرداندن دوستش وجود دارد یا برای همیشه مسدود شده است.
پاسخ ابی: «از آنجا که نمیتوانستی زبان شرل را تحمل کنی، حق داشتی به او بگویی چه حسی دارید و چرا. تا زمانی که او تو را مسدود کرده، حرفی برای گفتن وجود ندارد.» ابی همچنین میافزاید: «به نظر من، افرادی که دیگران را مسخره میکنند، واقعاً آدمهای خوبی نیستند.»
ابی تأکید میکند که بیان احساسات و حدود شخصی اقدام درستی بوده و اگر دوست حاضر به پذیرش آن نیست، شاید قطع رابطه به نفع نویسنده باشد.
