
شعر به مثابه یک آنِ واحد؛ معنای ژرف در شعر امروز کم است
حسنا محمدزاده در پنجمین یادداشت خود با عنوان «جان و آنِ شاعر؛ شعر یک آنِ واحد است» به تحلیل شعر معاصر میپردازد و بر ضرورت نگاه به شعر به عنوان کلیتی یکپارچه تأکید میکند.

شعر به عنوان یک آنِ واحد
حسنا محمدزاده در این یادداشت شعر را به عنوان یک «آنِ واحد» تعریف میکند که در آن صورت و محتوا به صورت درهمتنیده وجود دارند و قابلیت تفکیک ندارند. نویسنده با وجود احترام به مکتب پارناس و «هنر برای هنر»، بر اهمیت محتوا در شعر تأکید میورزد و معتقد است زیباییای که منجر به تحول درونی میشود، بسیار ارزشمندتر از زیبایی صرف است.
- شعر باید دارای موسیقی، خیال، عاطفه و اندیشه باشد
- زیباییشناسی امری نسبی و وابسته به سلیقه شخصی است
- شعرهای موضوعمحور往往 به ادبیات عوامفریبانه تبدیل میشوند
- شاعران راستین پیوندی زنده با جامعه و جهان هستی دارند
«شعری که هم موسیقی قابل توجه و سکرآوری دارد، هم خیالی خاص را از دل واژهها بیرون آوردهاست، هم میتواند از نظر عاطفی تو را درگیر کند و هم به فکر وادارد، بسیار ارجمندتر است»
«در شعر امروز ما معنای ژرف کم یافت میشود، اما پیچیدگی لفظ و زبانبازی بسیار»
نویسنده در پایان تمایز بین پیچیدگی واقعی و تصنعی در شعر را بررسی کرده و به ضرورت شناخت ادبیات فاخر در کنار ادبیات عامهپسند اشاره میکند.

