رئالیتی‌شوی آشپزی یا گورستان فرهنگ غذا!

تحلیل رئالیتی‌شوهای آشپزی ایرانی

برنامه‌های رئالیتی‌شوی آشپزی ایرانی مانند «شفرونی» و «شام ایرانی» با وجود پشتوانه فرهنگی غنی کشور، به جای نمایش فلسفه و هویت غذایی ایرانی، به ابزاری برای تبلیغات تجاری و حاشیه‌سازی تبدیل شده‌اند. این برنامه‌ها با تقلید کورکورانه از فرمت‌های بین‌المللی، ماهیت اصلی آشپزی را به حاشیه رانده و بر جذب مخاطب از طریق سلبریتی‌ها و شوخی‌های کلامی تمرکز کرده‌اند.

• تبدیل آشپزی به نمایشی سطحی با تعلیق‌های هدفمند
• حجم افسارگسیخته تبلیغات که اصالت محتوا را نابود می‌کند
• جایگزینی متخصصان با سلبریتی‌ها و پرکردن زمان با حواشی
• تمرکز بر تجمل‌گرایی در تضاد با واقعیت‌های اقتصادی جامعه
• نادیده گرفتن فرآیندهای غذایی اصیل مانند آبگوشت با قدمت ۶۰۰ ساله

"غذا فراتر از یک نیاز بیولوژیک، زبان مشترک مردم و پلی برای انتقال تاریخ و فرهنگ است" "این برنامه‌ها با فروکاستن هنر آشپزی به شوخی‌های سطحی، از معرفی تمدن غذایی ایران بازمانده‌اند"

احیای این ژانر نیازمند رویکردی راهبردی با جایگزینی متخصصان به جای سلبریتی‌ها و تمرکز بر روایت‌های عمیق فرهنگی است.