محراب خونین؛ روایت شهادت چهارمین شهید محراب انقلاب اسلامی آیتالله اشرفی اصفهانی
شهادت آیتالله عطاالله اشرفی اصفهانی در محراب نماز جمعه کرمانشاه در ۲۳ مهر ۱۳۶۱ توسط گروهک منافقین. این عالم وارسته که از یاران نزدیک امام خمینی(ره) بود، عمرش را پای ایمان و انقلاب گذاشت.

شهادت آیتالله اشرفی اصفهانی در محراب نماز جمعه
شهید آیتالله عطاالله اشرفی اصفهانی، چهارمین شهید محراب انقلاب اسلامی، در ۲۳ مهر ۱۳۶۱ هنگام اقامه نماز جمعه در کرمانشاه توسط یکی از عوامل گروهک منافقین به شهادت رسید. این عالم برجسته که از شاگردان ممتاز آیتالله بروجردی و امام خمینی(ره) بود، سالها قبل از پیروزی انقلاب در راه مبارزه با طاغوت قدم گذاشته بود. پس از انقلاب به عنوان نماینده امام و امام جمعه کرمانشاه منصوب شد و در شرایط حساس غرب کشور، به نماد وحدت و امید مردم تبدیل گردید.
- حضور فعال در مسجد آیتالله بروجردی به عنوان کانون فعالیتهای انقلابی
- ایستادگی در صف اول راهپیماییها و ارتباط صمیمی با جوانان
- سازماندهی تیم حفاظتی توسط سپاه برای تأمین امنیت ایشان
- انجام نذر خواندن نماز در قصرشیرین پس از آزادسازی این شهر
- شهادت در اثر انفجار بمبی که توسط منافق در محراب مسجد انجام شد
"شهید اشرفی مانند حبیب بن مظاهر برای امام(ره) بودند — یعنی کسی که حاضر شد جان خود را کف دست بگیرد و در کنار مردم و رهبری بایستد."
"ایشان یک فقیه مردمی بود؛ بسیار خوشمشرب، اهل مزاح و اهل ارتباط با جوانها. هیچگونه تنگنظری نداشت."
شهادت این عالم وارسته نه تنها پایان که نقطه اوج حیات پرافتخار او بود و نامش به عنوان نماد روحانیت انقلابی در تاریخ ایران جاودانه ماند.
