شعله‌ای که شهر کرمان را بیدار کرد: آتش‌سوزی مسجد جامع در ۲۴ مهر ۱۳۵۷
رویداد تاریخی حمله مأموران رژیم پهلوی به مسجد جامع کرمان در ۲۴ مهر ۱۳۵۷ که به آتش‌سوزی مسجد و شهادت تعدادی از مردم منجر شد. این حادثه یکی از نقاط عطف انقلاب اسلامی بود و موجی از اعتراضات سراسری را برانگیخت.
آتش‌سوزی مسجد جامع کرمان: نقطه عطف انقلاب اسلامی
در ۲۴ مهرماه ۱۳۵۷، مأموران رژیم پهلوی با حمله به مسجد جامع کرمان، این مکان مقدس را به آتش کشیدند. این رویداد که با حضور بیست‌هزار نفر از مردم برای گرامیداشت شهدای میدان ژاله تهران آغاز شده بود، به یکی از مهم‌ترین حوادث پیش از پیروزی انقلاب اسلامی تبدیل شد. نیروهای وابسته به حکومت با حمایت کولی‌های اجیرشده، ابتدا خودروها و موتورسیکلت‌های مردم را آتش زدند، سپس با پرتاب گاز اشک‌آور و حمله مستقیم به مردم بی‌دفاع، بسیاری را مجروح و مصدوم کردند.
- حمله خشونت‌بار به مردم بی‌سلاح با چماق، زنجیر و چاقو
- شهادت و مجروحیت تعدادی از مردم از جمله کودکان
- واکنش سراسری علما و روحانیون با صدور اعلامیه‌های محکومیت
- برگزاری تظاهرات گسترده در سراسر کشور در پی این حادثه
- عدم پذیرش مسئولیت توسط رژیم پهلوی علیرغم اسناد موجود
«متجاوز از بیست‌هزار نفر از مردم به منظور سوگواری برای شهیدان میدان ژاله تهران در مسجد جامع اجتماع کرده بودند. در حالی که مردم با آرامش و بدون شعار در مسجد نشسته بودند، گروهی از کولی‌های اجیرشده با حمایت مأموران مسلح به مسجد حمله کردند.»
«این جنایت توسط علما و روحانیون سراسر کشور از جمله آیت‌الله صدوقی، آیت‌الله گلپایگانی و آیت‌الله مرعشی نجفی محکوم شد.»
این رویداد تاریخی که در کتاب «از چیزی نمی‌ترسیدم» (زندگینامه شهید حاج قاسم سلیمانی) نیز به تفصیل آمده است، نشان‌دهنده اوج خشم مردم از حکومت پهلوی و نقش محوری مساجد در بسیج مردمی بود.