سواد فرهنگی در برابر سواد رسانه‌ای؛ حلقه‌ مفقوده تربیت دیجیتال کودک

سواد فرهنگی در تربیت دیجیتال کودکان

این مقاله به بررسی حلقه مفقوده در نظام تربیت دیجیتال کودک می‌پردازد و تأکید می‌کند که سواد رسانه‌ای به تنهایی کافی نیست. نویسنده معتقد است کودک ایرانی زودتر با آواتارها و انیمیشن‌های جهانی آشنا می‌شود تا با فرهنگ ملی خود. این شکاف منجر به ظهور "کودک دیجیتال بی‌فرهنگ" شده است.

• سواد فرهنگی به کودک می‌آموزد چگونه در برابر محتوای رسانه‌ای هویت و ارزش‌های خود را حفظ کند
• آموزش‌های فعلی غالباً به مهارت‌های فنی و هشدارهای انضباطی محدود می‌شوند
• الگوریتم‌ها نقش معلم پنهان را ایفا می‌کنند و ذائقه فرهنگی کودکان را شکل می‌دهند
• بر اساس کنوانسیون حقوق کودک، آموزش باید رشد شخصیت و احترام به فرهنگ ملی را تضمین کند
• خانواده‌ها با گفت‌وگوی فرهنگی و تجربه مشترک می‌توانند سواد فرهنگی را پرورش دهند

"سواد رسانه‌ای ابزار است، اما سواد فرهنگی ریشه است؛ رسانه راهی است برای دیدن جهان، اما فرهنگ چگونگی دیدن آن را تعیین می‌کند."

"هویت یعنی پاسخ ما به سؤالِ کیستی در برابر دیگری" - امین معلوف

نظام آموزشی باید سواد فرهنگی را در قالبی فراتر از کتاب درسی نهادینه کند. تربیت دیجیتال کامل نیازمند سه حلقه است: دانش فنی، درک فرهنگی و مسئولیت اخلاقی. حمایت از حق کودک بر تربیت فرهنگی در واقع حمایت از حافظه جمعی و آینده فرهنگی ملت است.