برهنگی سوغات فرنگ؛ پوشش عفیفانه میراث فرهنگی است

برهنگی سوغات فرنگ؛ پوشش عفیفانه میراث فرهنگی

پوشش عفیفانه ایرانی به عنوان بخشی از حافظه تاریخی و فرهنگ این سرزمین، هم‌پایه خط، زبان و شعر فارسی در حفظ هویت ملی نقش دارد. این نمادها نه تنها معرف هویت ملی هستند، بلکه حامل ارزش‌ها، اخلاقیات و نظام اجتماعی جامعه نیز محسوب می‌شوند. مسئله نوع پوشش و برهنگی که امروز در جامعه دیده می‌شود، یکی از موضوعات چالشی است که ریشه در تحولات تاریخی و فرهنگی دارد.

• پوشش در همه فرهنگ‌ها فراتر از یک رفتار فردی است و نوعی «کد ارتباطی اجتماعی» به شمار می‌رود
• حجاب بیش از آن‌که یک قانون باشد، یک مسئله فرهنگی با پیشینه تاریخی طولانی در ایران است
• در دوران پهلوی، سیاست کشف حجاب بخشی از پروژه مهندسی فرهنگی برای دگرگون‌سازی هویت زن ایرانی بود
• پوشیدگی زنان در ایران سابقه‌ای بسیار طولانی‌تر از اسلام دارد و نشانه وقار و افتخار بوده است
• رشد رسانه‌ها و الگوهای سلبریتی در تغییر نگرش نسل جدید به پوشش مؤثر بوده است

«زنان انقلابی معنای حجاب و پوشش عفیفانه را در گرو آرمان‌های انقلاب دیدند و خود آن را برگزیدند»

«پوشش عفیفانه ایرانی، همچون خط، زبان و شعر فارسی، بخشی از حافظه تاریخی و فرهنگی این ملت است»

پوشش، بیش از یک لباس یا الزام دینی، نمود احترام به خود، خانواده و جامعه است و بازتاب‌دهنده منزلت اخلاقی و اجتماعی زنان ایرانی می‌باشد. هر گونه هجمه فرهنگی که بخواهد برهنگی را به‌عنوان ارزش معرفی کند، با ماهیت فرهنگی و تاریخی این سرزمین همخوانی ندارد.