رقابت جهانی برای ساخت رآکتورهای هسته‌ای در فضا

رقابت جهانی برای انرژی هسته‌ای در فضا

رقابت فناورانه قدرت‌های جهانی برای ساخت رآکتورهای هسته‌ای فضایی به مرحله حساسی وارد شده است. ناسا با هدف تأمین انرژی پایدار برای مأموریت‌های سرنشین‌دار آرتمیس، برنامه راهبردی برای استقرار نخستین رآکتور هسته‌ای ۱۰۰ کیلوواتی در سطح ماه تا سال ۲۰۳۰ تعیین کرده است. این طرح بخشی از سیاست کلان واشنگتن برای تضمین استقلال انرژی در زیستگاه‌های فرازمینی و تثبیت جایگاه پیشرو در رقابت فضایی محسوب می‌شود.

• چین و روسیه نیز با برنامه مشترک برای ساخت رآکتور در قطب جنوب ماه تا ۲۰۳۵، رقابت را تشدید کرده‌اند
• محیط ماه با نوسانات دمایی شدید و تابش‌های بالا، چالش‌های فنی متعددی ایجاد می‌کند
• استقرار رآکتورهای هسته‌ای پیامدهای ژئوپلیتیکی و حقوقی گسترده‌ای دارد
• موفقیت در این پروژه نیازمند طراحی نظام ایمنی چندلایه برای مراحل پرتاب و بهره‌برداری است
• انرژی هسته‌ای فضایی می‌تواند مسیرهای تازه‌ای برای استخراج منابع قمری و استقرار زیستگاه‌های انسانی بگشاید

کارلو جووانی فِرو: رقابت فضایی جدید دیگر بر سر رسیدن به ماه نیست، بلکه بر سر ماندن، ساختن و حکم‌روایی بر آن است باویا لال: این گذار همانند انتقال تاریخی جوامع انسانی از روشنایی شمع به شبکه برق است

دستیابی به مزیت استقرار رآکتور هسته‌ای در فضا، مرز میان حضور موقت و استقرار دائمی را از میان برمی‌دارد و به کشور پیروز اجازه می‌دهد استانداردهای فنی و حقوقی آینده فضایی را تدوین کند.