تهاتر نفت و گاز با فناوری داخلی؛ فرصت شکوفایی شرکتهای دانشبنیان
تهاتر نفت و گاز با خدمات مهندسی و تکیه بر شرکتهای دانشبنیان داخلی میتواند توسعه میادین مشترک را در شرایط تحریم تسریع کند. این مدل ترکیبی از انرژی با دانش فنی، ضمن خنثیسازی تحریمها، پایه اقتصاد دانشبنیان ملی را تقویت مینماید.

تهاتر انرژی با فناوری داخلی: راهکاری برای توسعه میادین مشترک
مدل تهاتر نفت و گاز با خدمات مهندسی و فناوری داخلی به عنوان راهکاری کارآمد برای توسعه میادین مشترک در شرایط تحریم مطرح شده است. ایران با داشتن نزدیک به ۲۰ میدان نفتی و گازی مشترک با کشورهای همسایه، با محدودیتهای دسترسی به منابع مالی خارجی و دشواری واردات تجهیزات حیاتی روبرو است. در چنین شرایطی، وزارت نفت و شرکت ملی نفت ایران از مدل تهاتر انرژی با تجهیزات و خدمات مهندسی به عنوان ابزاری جایگزین استفاده میکنند. این روش نه تنها فرایند تأمین مالی را تسهیل میکند، بلکه ظرفیت داخلی کشور را برای ساخت تجهیزات و بومیسازی فناوری ارتقا داده و شرکتهای دانشبنیان را در خط مقدم توسعه قرار میدهد.
- تهاتر مستقیم انرژی با تجهیزات یا خدمات مهندسی بدون واسطه
- تهاتر سهجانبه با استفاده از شرکت بازرگانی به عنوان حلقه واسط
- تهاتر ترکیبی با اوراق انرژی برای ارائه خدمات توسط شرکتهای دانشبنیان
- نقش کلیدی صندوق توسعه ملی در پشتیبانی مالی از مدل تهاتری
- ضرورت ایجاد چارچوب حقوقی دقیق و ارزشگذاری شفاف
“تهاتر امروز دیگر صرفاً معامله کالا با کالا نیست، بلکه ترکیب «انرژی با دانش فنی» به شمار میرود.”
“این رویکرد زمینه انتقال فناوری را فراهم کرده و شرکتهای دانشبنیان میتوانند نقش شریک فنی داخلی را ایفا کنند.”
این مدل تهاتری میتواند توسعه میادین مشترک مانند غرب کارون و پارس جنوبی را تسریع کرده و از شکاف برداشت با رقبای منطقهای بکاهد. در نهایت، تبدیل تهاتر به یک نظام پایدار فناورانه نیازمند پیوست حقوقی دقیق، همکاری وزارتخانهها و اراده سیاسی مستمر است.
