افتخار به میراث‌فروشی؟ بررسی ثبت مشترک مثنوی مولانا

ثبت مشترک مثنوی مولانا: چالش‌های فرهنگی

بحث ثبت جهانی مثنوی معنوی به‌عنوان میراث مشترک ایران، ترکیه و افغانستان در یونسکو همچنان ادامه دارد. وزیر میراث فرهنگی اخیراً از این اقدام دفاع کرده و تأکید نموده که مولانا متعلق به همه جهانیان است. اما بسیاری از پژوهشگران معتقدند این اثر که به زبان فارسی نوشته شده، باید با محوریت ایران ثبت گردد.

• زبان فارسی به عنوان اصلی‌ترین مولفه این اثر نباید نادیده گرفته شود
• نسخه خطی قونیه و آرامگاه مولانا در ترکیه نقاط اتصال قابل قبول هستند
• افغانستان به دلیل زبان مشترک و تاجیکستان به دلیل حوزه تمدنی مشترک شریکان منطقی‌تری محسوب می‌شوند
• نیاز به شفاف‌سازی در مورد متن تفاهم‌نامه و جزئیات ثبت وجود دارد
• جهانی بودن اندیشه‌های مولانا مورد تأیید است اما ثبت به نام کشورهای غیرفارسی‌زبان جای تأمل دارد

«شمس و مولانا متعلق به ایرانیان و جهانیان هستند و متعلق به یک نقطه خاص نیستند» - وزیر میراث فرهنگی

«آبشخور افکار و اندیشه‌ها و زبان مولانا و مثنوی ایرانی و فارسی است» - دکتر محقق نیشابوری

مولانا با اثر جاودانه خود مثنوی معنوی، درخت زبان فارسی را که فردوسی کاشته بود، تناورتر کرد و به بسیاری از پرسش‌های اساسی بشریت پاسخ داد.