«چشم‌اندازی از پل»؛ بازخوانی یک تراژدی مدرن

نمایش و تحلیل «چشم‌اندازی از پل» در خانه هنرمندان

چهل و دومین برنامه از سلسله جلسات نمایش فیلم‌تئاترهای شاخص خانه هنرمندان ایران به نمایش اثر «چشم‌اندازی از پل» به کارگردانی ایوو فون‌هوف و نیک ویکهام اختصاص داشت. این نمایش دومین برنامه از بسته تراژدی‌های مدرن روان‌شناختی بود که با نشست نقد و بررسی با حضور رامتین شهبازی (مدرس و منتقد تئاتر) و محمدجمال رهنمایی (روان‌شناس بالینی و روانکاو) همراه شد.

• رامتین شهبازی بر ابعاد اجتماعی و فلسفی نمایشنامه تأکید کرد و آن را واکنشی به دوران مک‌کارتیسم دانست
• شهبازی به همزیستی تراژدی مدرن و کلاسیک در این اثر اشاره کرد، از جمله نقش وکیل به عنوان هم‌سرایان تراژدی یونان
• محمدجمال رهنمایی از منظر روانکاوی به تحلیل پرداخت و نمایش را به کتاب «عاشقی یعنی جدایی» مرتبط دانست
• رهنمایی بر موضوع «حرف زدن برای پرهیز از حرف اصلی» تأکید کرد که در روان‌درمانی نیز مشهود است

شهبازی: "نمایش بستر به شدت اجتماعی دارد و از نظر فلسفی نیز به شدت بر اندیشه اگزیستانسیالیسم استوار است" رهنمایی: "قانون‌های منع‌کننده مانعی بر سر راه لذت فوری است، درست مانند زندگی واقعی که از والدین و نهادهای نظارتی خوشمان نمی‌آید"

این نشست تحلیل‌های عمیقی از جنبه‌های نمایشی، فلسفی و روانشناختی این اثر آرتور میلر ارائه داد و بر اهمیت بازخوانی تراژدی‌های مدرن در بستر contemporary تأکید کرد.