ابوالحسن نجفی؛ مترجم و زبان‌شناس برجسته ایرانی
ابوالحسن نجفی از بزرگترین مترجمان صاحب سبک ایرانی است که دقت و وسواس او در ترجمه آثار فرانسه به فارسی الگویی برای مترجمان محسوب می‌شود. او در زمینه زبان‌شناسی و وزن شعر فارسی نیز تأثیرگذار بود.
ابوالحسن نجفی؛ استاد ترجمه و زبان‌شناسی
ابوالحسن نجفی، نویسنده، مترجم و زبان‌شناس برجسته ایرانی، در ۱۰ مهر ۱۳۰۸ در نجف به دنیا آمد و دوران کودکی و نوجوانی خود را در اصفهان گذراند. او برای تحصیل زبان فرانسه به تهران رفت و سپس برای ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد به دانشگاه سوربن پاریس رفت. نجفی پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۴۴، تدریس در دانشگاه اصفهان را آغاز کرد و به حلقه ادبی جُنگ اصفهان پیوست. او در سال ۱۳۴۹ به تهران نقل مکان کرد و در دانشگاه تهران و مؤسسه فرانکلین مشغول به کار شد.
- تألیف آثار مهمی مانند «فرهنگ فارسی عامیانه» و «غلط ننویسیم»
- ترجمه آثار برجسته‌ای مانند «خانواده تیبو» و «شازده کوچولو»
- تدوین «دایره نجفی» با طبقه‌بندی نزدیک به ۲۰۰ وزن شعری
- فعالیت در فرهنگستان زبان و ادب فارسی از سال ۱۳۶۹
- مدیریت گروه ادبیات تطبیقی فرهنگستان
یونس تراکمه درباره او می‌گوید: «او شاعری بود که شعر نمی‌گفت و داستان‌نویسی بود که داستان نمی‌نوشت. اما به اندازه همه شاعران و داستان‌نویسان دغدغه کلمه و جمله داشت.»
محمد قاضی معتقد بود: «گل سرسبد ترجمه‌های زبان فرانسه به زبان فارسی است که دقت و وسواس او در این حوزه باید الگویی برای دیگر مترجمان باشد.»
ابوالحسن نجفی در دوم بهمن ۱۳۹۴ درگذشت، اما میراث علمی و ادبی او همچنان الهام‌بخش مترجمان و پژوهشگران زبان و ادبیات فارسی است.