روان‌شناسی و ادبیات: بررسی تأثیر رویکردهای مختلف بر شعر و داستان کودک
محبوبه اسپیدکار در گفتگو با مهر درباره رابطه روان‌شناسی با ادبیات کودک توضیح می‌دهد که تأثیر روان‌شناسی به بیان شاعر و نویسنده بستگی دارد و تفاوت بین رویکرد، نظریه و مطالعه را تشریح می‌کند.
روان‌شناسی و ادبیات کودک: بررسی رابطه متقابل
محبوبه اسپیدکار، روان‌شناس کودک و نوجوان، در مصاحبه با خبرگزاری مهر به بررسی رابطه روان‌شناسی و ادبیات کودک پرداخته است. به گفته وی، سوال درباره تأثیر روان‌شناسی بر ادبیات سوال غلطی است زیرا این تأثیر کاملاً به نوع بیان شاعر یا نویسنده بستگی دارد. اسپیدکار تأکید می‌کند که گاهی از روان‌شناسی علمی و گاهی از روان‌شناسی زرد در آثار ادبی استفاده می‌شود که后者 نمی‌تواند کمک چندانی به مخاطب کند.
- تفاوت اساسی بین رویکرد، نظریه و مطالعه در روان‌شناسی
- رویکردهای مختلف مانند شناختی، رفتاری و روان‌کاوی هرکدام جنبه‌ای از انسان را بررسی می‌کنند
- عدم وجود رویکردهای رد شده در روان‌شناسی و تداوم همه رویکردها
- وجود نظریه‌های مفید و غیرمفید بر اساس تغییرات بشریت
- هشدار درباره برجسته‌سازی مطالعات محدود به عنوان نظریه‌های کلی
“به نظر من این سوال، سوال غلطی است. اینکه روان‌شناسی در شعر و داستان کودک و نوجوان اثر دارد یا نه، بستگی به نوع بیان آن شاعر یا نویسنده دارد.”
“اگر قرار باشد روان‌شناسی با ادبیات پیوند خوبی برقرار کند، باید بدانیم در رویکردهای مختلف چگونه از ابزار روان‌شناسی استفاده کنیم.”
پیوند موفق روان‌شناسی و ادبیات نیازمند شناخت دقیق رویکردها و استفاده هوشمندانه از ابزارهای روان‌شناختی در کنار تکیه بر خلاقیت و ناهشیار نویسنده است.