مولانا؛ خورشید بی‌همتای ادب فارسی در پژواک عشق و معرفت
مولانا جلال‌الدین محمد بلخی، شاعر و عارف بزرگ قرن هفتم هجری که با اشعار عرفانی خود جهان را تحت تأثیر قرار داد. دیدار با شمس تبریزی نقطه عطف زندگی او بود و مثنوی معنوی شاهکار بی‌بدیلش محسوب می‌شود.
مولانا: خورشید بی‌همتای ادب فارسی
مولانا جلال‌الدین محمد بلخی، عارف و شاعر بزرگ قرن هفتم هجری، چهره‌ای بی‌همتا در آسمان ادب فارسی است که فراتر از مرزهای جغرافیایی و زمانی، پژواک عشق و معرفت را در دل‌ها طنین‌انداز کرده است. او که در بلخ زاده شد و در قونیه آرام گرفت، نه تنها شاعر بلکه فیلسوف و متفکری بود که با انفجاری درونی جهان را به وجد آورد. مثنوی معنوی او که به «قرآن عجم» شهرت دارد، گنجینه‌ای از حکمت و عشق است.
- تحول روحانی مولانا از عالم دینی به عاشق شوریده
- دیدار با شمس تبریزی به عنوان نقطه عطف زندگی او
- مثنوی معنوی به عنوان شاهکار عرفانی در شش دفتر
- تأثیر جهانی اندیشه‌های مولانا بر هنرمندان و فیلسوفان
- آموزه‌های جاودانه درباره معنای زندگی و حقیقت
“بشنو این نی چون شکایت می‌کند / از جدایی‌ها حکایت می‌کند”
“شمس‌الحقِ تبریزی! از خلق چه پرهیزی؟ / اکنون که درافکندی، صد فتنهٔ فَتّانه”
مولانا به ما آموخت که آتش عشق می‌تواند وجود را دگرگون کند و جهانی نو بسازد. اندیشه‌های او پس از قرن‌ها همچنان چراغ راه جویندگان معناست.