تأثیر نظارت استصوابی بر مجلس شورای اسلامی و تغییر مسیر مجلس از خانه ملت
بررسی تحولات مجالس بعد از انقلاب و تأثیر نظارت استصوابی بر ترکیب نمایندگان و عملکرد مجلس. تحلیل چگونگی کاهش حضور نخبگان و تغییر رویکرد مجلس از مسائل اصلی کشور به طرح‌های حاشیه‌ای و تنش‌زا.
تحلیل تحولات مجلس شورای اسلامی پس از انقلاب
در ارزیابی مجالس پس از انقلاب می‌توان دوره‌های مختلفی را مشاهده کرد. در مجالس اول تا ششم، نمایندگان عموماً از میان شخصیت‌های شناخته‌شده با سوابق مبارزاتی و انقلابی انتخاب می‌شدند، به گونه‌ای که بنیان‌گذار جمهوری اسلامی مجلس را “عصاره فضائل ملت” می‌خواند. اما از مجلس هفتم به بعد، با برجسته‌شدن نظارت استصوابی توسط شورای نگهبان، امکان حضور بسیاری از نخبگان کاهش یافت و افرادی با سوابق مبارزاتی کمتر به مجلس راه یافتند. این تغییر موجب کاهش مشارکت مردم و تضعیف پایگاه مردمی مجلس شد.
- کاهش نقش‌آفرینی نمایندگان جدید منجر به تمرکز بر تصویب طرح‌های فرعی و تنش‌زا گردید.
- انحراف لوایح دولت از اهداف اصلی و ایراد نطق‌های تند از دیگر پیامدهای این تغییر بود.
- برخی نمایندگان به جای پرداختن به مشکلات مردم، مسیر انتقام و اتهام‌زنی به شخصیت‌های ملی را در پیش گرفتند.
- نقد عالمانه و منصفانه امری پسندیده است، اما گفتارهای انتقام‌جویانه شأن مجلس و ملت را زیر سؤال می‌برد.
- پرسش اصلی این است که عملکرد کنونی مجلس کدام یک از فضیلت‌های ملت را نمایندگی می‌کند و چه گام‌هایی برای رفع مشکلات مردم برداشته است.
بیان سخنانی که دور از شأن مجلس و فرهنگ ملی ایران است و بوی انتقام از آن به مشام می‌رسد، شایسته مجلس شورای اسلامی نیست.
در نهایت، این سؤال مطرح است که آیا مجلس کنونی همچنان عصاره فضائل ملت محسوب می‌شود یا خیر.