روح در ماشین نیست؛ در پرسش است: پاسخ نوید احمدپور به نگرانی‌های روزنامه‌نگاری ماشینی
نوید احمدپور در پاسخ به یادداشت «انتخاب سخت روزنامه‌نگاران» تأکید می‌کند که هوش مصنوعی یک «دستیار تحقیق» است و هرگز جایگزین پرسش‌گری، اخلاق و تحلیل انسانی نخواهد شد. او بر نقش تکاملی فناوری در روزنامه‌نگاری و نیاز به پذیرش واقعیت‌های جدید تأکید دارد.
نقش هوش مصنوعی در روزنامه‌نگاری: تهدید یا فرصت؟
این مطلب پاسخ نوید احمدپور به نگرانی‌های مطرح شده درباره "روزنامه‌نگاری ماشینی" است. نویسنده با اشاره به تاریخی بودن ترس از تکنولوژی‌های جدید در حرفه روزنامه‌نگاری، استدلال می‌کند که هوش مصنوعی یک "دستیار تحقیق" قدرتمند است، نه یک جایگزین برای مهارت‌های انسانی. به باور او، مشکل اصلی نه خود فناوری، بلکه نحوه استفاده از آن است.
- هوش مصنوعی جاعل نیست: این فناوری برای روزنامه‌نگاران واقعی ابزاری برای تقویت توانایی‌هاست
- حفظ اصول اساسی: کنجکاوی، تحقیق میدانی، اخلاق حرفه‌ای و تحلیل انسانی غیرقابل جایگزینی هستند
- نقش جدید روزنامه‌نگار: تبدیل شدن به "اپراتور هوشمند" فناوری برای پیشبرد حقیقت‌یابی
- وظیفه سردبیران: نظارت بر اصالت فرآیند تولید محتوا و شفافیت با مخاطب
- تکامل نه رکود: آینده روزنامه‌نگاری در گرو پذیرش فناوری در خدمت اصول اصیل حرفه‌ای است
"روزنامه‌نگاری واقعی در «کنار هم چیدن کلمات» خلاصه نمی‌شود. روح روزنامه‌نگاری در جای دیگری است: کنجکاوی و پرسش‌گری، تحقیق میدانی و مشاهده، اخلاق و قضاوت انسانی."
"بزرگ‌ترین خطر برای روزنامه‌نگاری، ماشین‌های هوشمند نیستند؛ بلکه روزنامه‌نگارانی هستند که کنجکاوی، شهامت و وجدان خود را از دست می‌دهند."
این تحلیل بر این نکته تأکید دارد که حفظ اصول بنیادین روزنامه‌نگاری در عصر فناوری‌های جدید، کلید بقا و تکامل این حرفه است.