بررسی فیلمتئاتر «عادت هنرورزی» و تحلیل لایههای فلسفی و بینمتنی
چهلوششمین برنامه نمایش فیلمتئاترهای شاخص به نمایش «عادت هنرورزی» اثر نیکلاس هیتر و رابین لاف اختصاص داشت. نشست نقد با حضور دکتر مهناز رونقی و دکتر مسلم آئینی به بررسی لایههای فلسفی، بینمتنی و جامعهشناختی این اثر پرداخت.

فیلمتئاتر «عادت هنرورزی» و تحلیل لایههای پیچیده
فیلمتئاتر «عادت هنرورزی» به کارگردانی مشترک نیکلاس هیتر و رابین لاف در چهلوششمین برنامه سلسله جلسات نمایش فیلمتئاترهای شاخص به نمایش درآمد. نشست نقد و بررسی این اثر با حضور دکتر مهناز رونقی و دکتر مسلم آئینی برگزار شد که به تحلیل جنبههای مختلف این نمایش پرداختند. دکتر رونقی با اشاره به لایههای فلسفی، اجتماعی و زیباییشناسانه اثر، تأکید کرد که این نمایش مرز بین واقعیت و تخیل را در هم میشکند و مسائلی مانند هنرمند و شهرت، نقد طبقاتی و اخلاق هنر را به بحث میگذارد.
ارجاعات بینمتنی و فلسفی
- اثر شامل ارجاعات متعدد به متون کلاسیک مانند «طوفان» شکسپیر و «شش شخصیت در جستجوی نویسنده»
- سه سطح بینمتنی: عمومی، تاریخی و زندگینامهای برای خوانشهای عمیق
- ترکیب رئالیسم تخیلی با مفاهیم هستیشناسانه درباره زندگی، مرگ و جاودانگی
- تأثیرپذیری از نظریات فیلسوفانی مانند هایدگر، کریستوا و باختین
دکتر رونقی: “این اثر، مرز بین واقعیت و تخیل را در هم میشکند و از هنرمند و شهرتش، تا نقد طبقاتی و اخلاق هنر، همه چیز را به بحث میگذارد.”
دکتر آئینی: “دراماتورژی یک بازآفرینی مجدد است، یعنی معاصرسازی متن برای جهان هم اکنون و هر دراماتورژ ارتباط بین جهان متن و جهان اجرا را مشخص میکند.”
تحلیل تاریخی و رویکرد پستمدرن
دکتر آئینی به بررسی کارنامه آلن بنت و زمینه تاریخی تئاتر بریتانیا پرداخت و تفاوتهای میان تئاتر فیلمشده و فیلم تئاتری را تشریح کرد. وی بر اهمیت دراماتورژی مدرن و تقابل فردیت با جامعه تأکید نمود و خوانشهای فلسفی و فمینیستی از اثر را پیشنهاد داد. این نمایش با رویکردی پستمدرن به بررسی هویت فردی و مفاهیم قدرت و جنسیت میپردازد.
