درس اخلاق | چطور بفهمیم این رفیق به دردمان می‌خورد؟
دوست واقعی باید هم عاقل باشد و هم با تقوا؛ زیرا بی‌تقوایی انسان را به گناه می‌کشاند و بی‌عقلی با نیت خیر نیز زیان می‌آفریند. تنها در پرتو عقل می‌توان راه درست را شناخت و با تقوا آن را به‌درستی پیمود.
درس اخلاق درباره معیارهای دوست خوب
آیت‌الله عزیزالله خوشوقت در بیان درس اخلاق به ویژگی‌های اساسی دوست خوب پرداخته و تأکید می‌کنند که یک دوست واقعی باید دو ویژگی اصلی داشته باشد: تقوا و عقل. ایشان معتقدند اگر دوستی فاقد تقوا باشد، ممکن است فرد را به سوی گناه و لغزش سوق دهد و حتی با نیت خیر نیز موجب زیان شود. از سوی دیگر، اگر فردی دارای تقوا اما فاقد عقل باشد، ممکن است رفتارهایی انجام دهد که علیرغم نیت خوب، نتیجه‌ای منفی در پی داشته باشد.
- تقوا به عنوان ویژگی نخست، مانع از انحراف اخلاقی می‌شود
- عقل به عنوان ویژگی دوم، راه درست را شناسایی می‌کند
- ترکیب این دو ویژگی، تضمین کننده دوستی سالم و سودمند است
- دوست بی‌تقوا می‌تواند خطرناک باشد
- دوست بی‌عقل ممکن است ناخواسته آسیب‌زا عمل کند
“دوست خوب باید دو ویژگی اساسی داشته باشد: نخست، اهل تقوا باشد و دوم، عاقل بودن.”
“تنها در پرتو عقل، راه درست شناخته می‌شود، و تنها با تقوا، آن راه به‌درستی پیموده می‌شود.”
این درس اخلاق نشان می‌دهد که در انتخاب دوست باید دقت کرد و معیارهای الهی و عقلانی را ملاک قرار داد تا ارتباطات اجتماعی در مسیر صحیح شکل گیرد.