رامونا شاه درباره نمایش «عروس انار»: خرافه‌پرستی و کور بودن نسبت به خود
رامونا شاه، بازیگر نمایش «عروس انار» درباره خرافه‌پرستی نهادینه شده در جامعه و چالش‌های بازیگری در این اثر گفت‌وگو کرد. او تأکید کرد که این روزها بسیاری از ما نسبت به اشتباهات خود کور شده‌ایم اما نسبت به دیگران بینا هستیم.
نمایش عروس انار و نقد خرافه‌پرستی
رامونا شاه، بازیگر نمایش «عروس انار» به کارگردانی حسین جمالی، در مصاحبه‌ای به تحلیل شخصیت ناربانو و مفاهیم عمیق این اثر پرداخت. ناربانو دختری است که سال‌ها پیش برای بازگشت برکت به باغ به عقد درخت درآمده و اکنون زنی جداافتاده است که علیه خرافه‌پرستی مبارزه می‌کند. شاه اشاره کرد که متن نمایش واقعیت جامعه خرافه‌زده امروز را به تصویر می‌کشد، جایی که خرافات چنان در وجودمان نهادینه شده که خودمان متوجه آن نیستیم و به سانسورچی‌های خودمان تبدیل شده‌ایم.
- چالش‌های بازیگری: شاه با چالش‌های فنی مانند آوازخوانی و درک فضای ذهنی کارگردان روبه‌رو بود
- کیفیت نقش در برابر کمیت: او معتقد است ایفای نقش کوتاه با تأثیرگذاری بالا از نقش‌های بلند سخت‌تر است
- مخاطب امروزی: ترکیب تکنیک‌های نمایش ایرانی با عناصر مدرن، نمایش را برای مخاطب امروز جذاب کرده است
- ریشه خرافه‌پرستی: ریشه این رفتار در تکرار و عدم آگاهی فلسفی نهفته است
"ما در چه جامعه خرافه‌زده‌ای زندگی کرده و می‌کنیم تا حدی که آن‌قدر خرافات به خورد وجودمان رفته که دیگر خودمان متوجه نیستیم"
"تنها درمان این درد کمی در خود غور کردن و خود را به جای دیگران گذاشتن است که خیلی هم راحت نیست"
شاه در پایان تأکید کرد که تنها راه رهایی از این وضعیت، آگاهانه نگاه کردن به واقعیت‌های ناخودآگاه و دست از فضولی در کار دیگران کشیدن است.