شفا یافتن به دعای امام صادق(علیهالسلام)
شفای بیماران به اراده خداوند و از طریق دعای اولیای الهی مانند امام صادق(ع) محقق میشود. این متن به دو نمونه از شفای بیماران به برکت دعای امام صادق(ع) اشاره میکند.

شفای بیماری به برکت دعای امام صادق(ع)
شفای بیماران در حقیقت به دست خداوند است و از طریق دعای اولیای الهی مانند امام صادق(علیهالسلام) محقق میشود. همانگونه که بیماری دارای علت است، شفا نیز دارای عوامل خاص خود میباشد و با از بین رفتن عامل بیماری، بیمار بهبود مییابد. خداوند است که اسباب و مسببات را در عالم طبیعت آفریده است.
- روایت اول: عمار و سه فرزندش اسحاق، اسماعیل و یونس که یونس به بیماری سختی مبتلا شده بود، به محضر امام صادق(ع) شرفیاب میشوند. امام پس از خواندن نماز و ذکرهایی، از خداوند میخواهند که شر دنیا و آخرت را از او دور کند و بیماریاش را برطرف سازد. به گفته راویان، قبل از خروج از شهر، یونس شفا مییابد.
- روایت دوم: عبدی و همسرش که علاقهمند به زیارت امام صادق(ع) بودند، با فروش طلاها به سفر حج میروند. در میانه راه، همسر عبدی بیمار شده و در مدینه در حال احتضار قرار میگیرد. امام صادق(ع) پس از آگاهی از حال او، به آسمان رو کرده و میفرمایند: «خدا ایشان را شفا داد». هنگام بازگشت عبدی به منزل، همسرش را سالم مییابد و همسرش نقل میکند که آقایی (امام) به عزراییل فرمودهاند خدا خواسته این زن ۲۰ سال دیگر زنده باشد.
امام صادق(ع) فرمودند: «واصرف عنه شر الدنیا والاخره واصرف عنه ما به فقد غاظنی ذلک واحزننی» همسر عبدی свидетель داد: «آن آقایی که شفای مرا از خدا خواست، خودِ ایشان بودند»
این دو روایت بر قدرت دعای معصومین و نقش آن در شفای بیماران به اراده خداوند تأکید میکنند.
