گنجینه‌های مغفول؛ ضرورت احیای میراث احادیث تفسیری
احیای احادیث تفسیری به معنای بازگشت به روش‌شناسی صحیح در فهم دین است. این میراث چارچوبی برای حرکت از ظاهر به باطن قرآن ارائه می‌دهد و هر تأویلی که بر پایه تفاسیر اهل بیت نباشد، مانند ساختمانی بدون پی محکم است.
اهمیت احیای میراث احادیث تفسیری
احیای احادیث تفسیری بازگشت به روش‌شناسی صحیح در فهم دین است. این میراث چارچوبی ضابطه‌مند برای حرکت از ظاهر به باطن قرآن ارائه می‌دهد. هر تأویلی که بر پایه‌ی تفاسیر اهل بیت بنا نشود، مانند ساختمانی بدون پی محکم است که با کوچک‌ترین لغزش فرو می‌ریزد. قرآن به عنوان کلام متعالی خداوند نیازمند مرجع موثق برای فهم عمق معانی و بطون آیات است، همان‌گونه که در آیه 44 سوره نحل و آیه هفتم سوره آل‌عمران به صراحت بیان شده است.
- تفکیک محکمات و متشابهات: آیات محکمات اساس دین هستند، اما متشابهات زمینه‌ساز انحراف برای کسانی است که در جستجوی حق نیستند
- هدایت راسخون فی العلم: فهم لایه‌های عمیق قرآنی نیازمند هدایت الهی است که به راسخان در علم سپرده شده است
- خطر تفسیر شخصی: بدون میراث تفسیری مضبوط، تلاش برای فهم عمیق به توهم شخصی تنزل می‌یابد
- تأکید پیامبر و ائمه: روایات متعدد بر دشواری و خطر تفسیر قرآن بدون هدایت معصومین تأکید دارند
حدیث پیامبر: "هیچ چیزی نزد قلوب مردمان، پنهان‌تر و دورتر از حقیقت تفسیر قرآن نیست" امام باقر: "هیچ چیز از عقول مردان دورتر نیست از تفسیر قرآن"
احیای این میراث شامل مطالعه، تدریس و ترویج روایات تفسیری اهل بیت است که ضرورتی عملی برای حفظ سلامت فکری جامعه شیعی محسوب می‌شود.