چرا به قصه نیاز داریم؟

نیاز انسان به قصه‌گویی

انسان ذاتاً موجودی کنجکاو است که می‌خواهد از گذشته و سرگذشت پیشینیان آگاه شود. این نیاز روحی به قصه از چند جهت حائز اهمیت است. اولاً قصه پاسخ به غریزه کنجکاوی بشر است که همواره می‌خواهد بداند پیش از او چه اتفاقاتی افتاده است. ثانیاً زبان قصه برای همه قابل فهم است، برخلاف استدلال‌های عقلی که معمولاً مختص نخبگان می‌باشد. ثالثاً قصه زبانی اثرگذار و دلنشین است که می‌تواند بر دل بنشیند.

• قصه‌گویان از گذشته‌های دور تاکنون همواره مخاطبان زیادی داشته‌اند
• زبان قصه برای عموم مردم قابل درک است
• قصه‌ها اثرگذاری بیشتری بر احساسات دارند
• انسان‌ها به خصوص کودکان و نوجوانان به قصه نیاز دارند
• مدیران و مربیان جامعه باید از این ابزار تربیتی استفاده کنند

“حکمت و برهان، و استدلال، با همه اهمیت و ضرورتی که دارد زبان سخن گفتن با نخبگان است.”

“آن زبانی که هم خواص و هم عوام می‌فهمند، زبان قصه است.”

رسانه‌های همگانی، کتاب‌ها و نشریه‌ها باید به این نیاز پاسخ دهند و از این ابزار مؤثر برای ساختن افراد استفاده کنند. البته محتوا و کیفیت بیان قصه باید به دقت کنترل شود تا هم درست باشد و هم آموزنده و تفکرانگیز.