نهاد باستانی کین و حفظ کیان کشور در شاهنامه
تحلیلی از نقش نهاد کین و انتقامجویی در ادبیات کهن ایران به ویژه شاهنامه فردوسی که به عنوان یک نهاد فرهنگی-اجتماعی در بحرانهای تاریخی، کارکرد وحدتبخش و حفاظت از تمامیت کشور را ایفا میکرده است.

نهاد کین در فرهنگ ایرانی
مقاله حاضر به تحلیل عمیق مفهوم "نهاد کین" در ادبیات کهن ایران به ویژه شاهنامه فردوسی میپردازد. نویسنده استدلال میکند که این نهاد صرفاً یک هیجان فردی نیست بلکه یک سازوکار فرهنگی-اجتماعی است که در دورههای بحرانی تاریخ ایران، نقش وحدتبخشی و حفاظت از کیان ملی را ایفا میکرده است.
ویژگیهای نهاد کین
- کارکرد وحدتبخش در مقابل تهدیدات خارجی
- غیرتورزی ملی به عنوان عامل بازدارنده
- حفظ هویت ایرانی در برابر تهاجم فرهنگی
نمونههای شاهنامهای
"بنالد همی بلبل از شاخ سرو چو دراج زیر گلان با تذرو"
"همیشه دل و جان افراسیاب پر از درد باد و دو دیده پرآب"
مقاله با اشاره به داستانهای سیاوش و ایرج نشان میدهد که فردوسی چگونه این نهاد را به عنوان عاملی برای حفظ اقتدار ملی ترسیم کرده است.
