راز آفرینش انسان در اساطیر ایران؛ از مرگ کیومرث تا طلوع بشر

راز آفرینش انسان در اساطیر ایران باستان

اساطیر کهن ایرانی عمر جهان را دوازده هزار سال بیان می‌دارد که شامل چهار دوره سه هزارساله است. در هزاره سوم، اهورامزدا دست به آفرینش مادی می‌زند و به ترتیب آسمان، زمین، آب، گیاه، حیوان (گاو ایوک‌داد) و اولین انسان که کیومرث بود را از گِل پدیدار می‌کند. انسان اولیه و حیوان اولیه در شرایط مشابه و به‌صورت کاملا همسان به وجود می‌آیند و هر دو جزء مهم‌ترین عناصر آفرینش هستند.

• مرگ کیومرث و گاو: دیوان به سرکردگی اهریمن به گیتی هجوم می‌برند که در نتیجه گاو اول می‌میرد و کیومرث سی روز پس از او
• تولد نخستین زوج انسان: وقتی کیومرث مرد، تخمه‌اش در زهدان مادر زمین افتاد و پس از چهل سال به صورت گیاهی دوشاخه درآمد که شاخه‌های آن به صورت مرد و زن درهم‌پیچیده بودند
• معنی نام کیومرث: «گیه مرت» به معنای «مردم‌گیاه» که پیوند گیاه و انسان را آشکار می‌نماید
• نسل‌پروری: مشی و مشیانه صاحب هفت جفت فرزند می‌شوند که هرکدام راهی یکی از هفت کشور شده و نسل بشر را جاری می‌کنند

"شما تخمه آدمیان هستید؛ شما نیای جهان هستید؛ من شما را بهترین کامل‌اندیشی بخشیده‌ام. نیک بیندیشید، گفتار نیک بگویید و کردار نیک ورزید"

هدف از خلقت انسان در اساطیر ایرانی “مشارکت در نبرد کیهانی” against اهریمن و جانشینی اهورامزدا بر روی زمین بوده است. آفرینش مادی و به‌ویژه خلقت انسان، نمودار ساختن قدرت الهی محسوب می‌شده و انسان برای یاری آفریدگار آفریده شده است.