بهرام عظیمی درباره سانسور در برنامه ساطور: از رقص ممنوع تا محدودیت‌های هنری

خاطرات بهرام عظیمی از سانسور و محدودیت‌های هنری

بهرام عظیمی، کارگردان انیمیشن، در برنامه «ساطور» منصور ضابطیان به بیان تجربیات خود از سانسور و محدودیت‌های هنری در دهه ۶۰ پرداخت. او با اشاره به استقبال از رقص مایکل جکسون در آن دوره، گفت: «اگر کمیته با کسی که اوایل دهه ۶۰ هلیکوپتری می‌زد مواجه می‌شد او را تا سر حد مرگ می‌زد» اما امروز همان حرکات در برنامه‌ای مانند «عصر جدید» تشویق می‌شود. عظیمی خاطره‌ای از فرار از دست کمیته در پارک شفق و تنبیه سخت دوستانش تعریف کرد.

• دور زدن محدودیت‌ها در کاریکاتور: عظیمی از پروژه‌ای در روزنامه همشهری برای کشیدن کاریکاتور درباره مزاحمت برای زنان گفت که با محدودیت‌های زیاد مواجه شد. او با کشیدن «کفش پاشنه خوابیده که بند کفش پاشنه بلند را گرفته» نشان داد چگونه می‌توان با رعایت خط قرمزها اثر خلاقانه تولید کرد.
• چالش‌های تولید «تهران ۱۵۰۰»: این انیمیشن به عنوان اولین فیلم آینده‌نگر ایران با حساسیت‌های زیادی روبرو بود. عظیمی به انتقاد از عدم حضور چادر بر شخصیت هدیه تهرانی و درخواست برای نمایش مصلی تکمیل شده اشاره کرد.
• پاسخ به انتقادات: او در پاسخ به پرسش «چرا هدیه تهرانی چادری نیست؟» با عصبانیت گفت: «کلاهتان را بالا بیندازید که دارم می‌گویم ۱۱۲ سال دیگر هم جمهوری اسلامی وجود دارد».

«با همه محدودیت‌ها باید چیزی خلق کرد. این یکی در میلیون است و خط قرمزها پدر ما را درآورد». «اگر سانسوری نباشد، فیلمی می‌سازم که عشق و خنده دارد، اما در پایان اشک بیننده را درآورد».

عظیمی در پایان تأکید کرد که با وجود محدودیت‌ها، هنرمند می‌تواند اثر impactful خلق کند، اما آرزوی فضای بازتر برای بیان هنری بدون سانسور را دارد.